ناسازگارى در پسران و دختران جوان‏

از مهم‏ترین و اساسى‏ترین مسائلى که دختران و پسران جوان ما با آن مواجهند، سازگارى با خویشتن است. دختران و پسران جوانى که با خود کنار مى‏آیند و در خود احساس آرامش و کمال مى‏نمایند، قادر خواهند بود قدم‏هاى مثبت و مهمى در راه سازگارى با جامعه و با دیگران بردارند، اما دسته‏اى دیگر از دختران و پسران جوان که از دست خود ناراحتند، زمانى که با خود هستند، گویى از چیزى فرار مى‏کنند. این دسته ممکن است حتى نتوانند ساعاتى را با خود در تنهایى بگذرانند بدون اینکه آسیبى به خود برسانند. به عبارت بهتر، این قبیل از جوانان، نمى‏توانند تنهایى خود را به شکل سازنده و مفید سپرى نمایند و در نهایت نمى‏توانند به خود دلگرم باشند چرا که قادر نیستند درست بیندیشند و تصمیم‏گیرى نمایند و چنانچه تصمیمى مى‏گیرند، غالباً اراده کافى براى انجام و اقدام به تصمیمات‏شان ندارند.
این قبیل جوانان با خود مسئله دارند؛ به همین دلیل با دیگر اعضاى خانواده، آشنایان و همسایه‏ها و افراد دیگر جامعه مسئله پیدا مى‏کنند. دختر یا پسرى که نمى‏تواند به تصمیمش عمل کند یا اصولاً تصمیم بگیرد، آدمى دهان‏بین شده که ممکن است تحت تأثیر دیگران تصمیم گرفته ولیکن پس از کوتاه‏مدتى، یا آن را عوض و یا به آن عمل نکند. در این حالت پشیمان و لاجرم از دست خود گله‏مند و عصبانى مى‏شود.
اگر دختر یا پسر شما وقتى تنها هستند نمى‏توانند وقت‏شان را خوب و مفید سپرى کنند، قادر نخواهند بود ساعاتى را به شکل سازنده بگذرانند. آنان به هر صورت ممکن، خود را آویزان چیزى یا کسى مى‏کنند تا از آن طریق تنهایى خود را پر کنند. براى مثال با کشیدن سیگار، تماشاى فیلم‏هاى مختلف و یا احیاناً پناه بردن به چیزها و موارد ناپسند و ناشایسته، سعى خواهند داشت تنهایى خود را پر کنند.
بنابراین براى والدین شناختن ویژگى‏هاى یک دختر و پسر سازگار و چگونگى سازگارى بچه‏ها بسیار مهم و حیاتى مى‏باشد. مهم‏ترین ویژگى‏هاى یک دختر و پسر سازگار با خویشتن به قرار زیر است:

1- تسلط بر اندیشه و استفاده مطلوب از آن:

انسان سازگار با خود، مهم‏ترین ابزارى که در اختیار دارد «اندیشه» است. اندیشه، چراغى است که در درون و وجود افراد روشن مى‏شود و علاوه بر عالم درون، به بیرون و جامعه نیز نورافشان مى‏کند. در واقع انسان‏ها با چراغ اندیشه است که مى‏توانند راه خود را از میان سنگلاخ‏هاى زندگى بیابند.
یک دختر و پسر جوان سازگار با خود، فردى است که اندیشه فعال داشته و راجع به مسائل مختلف زندگى و پیرامون خود به خوبى و درستى مى‏اندیشد. وى به هنگام برخورد با سخنان و رفتارهاى دیگران، راجع به شخصیت‏شان و درستى و نادرستى اعمال و رفتارشان مى‏اندیشد و نظر مى‏دهد. او مى‏داند راجع به هر چیزى چقدر مى‏داند و چقدر نمى‏داند. دختر و پسر سازگار با خود، این مهارت را دارد که راجع به چیزهایى که مى‏خواهد بیندیشد و راجع به چیزهایى که نمى‏خواهد نیندیشد. این هنرى مضاعف است. تسلط بر اندیشه، موجب مى‏شود که انسان ذهنش را بر هر چیزى، چه بیهوده و چه غیر بیهوده متمرکز نسازد، بلکه تنها راجع به چیزى بیندیشد و فکر کند که ضرورت دارد. ذهن چنین جوانى به چیزهایى غیر ضرورى - هر چند که مهم باشند - نمى‏اندیشد و تا ضرورت ایجاب نکند، فکر خود را درگیر نمى‏سازد. با این وصف، دختر و پسرِ جوانِ سازگار با خود، در درجه اول مسلّح به قدرت اندیشه والایى است و هر قدر اندیشه‏اش را به کار اندازد، به توانش مى‏افزاید.

2- ایجاد تعادل:

انسان سازگار تلاش دارد تا براى مرتفع کردن نیازهایش، روشى معتدل و مقرون به صحت و سلامت عقلانى را در پیش بگیرد. او نه یکسره خود را غرق نیازهایش مى‏کند و نه یکسره آنها را ترک مى‏کند. به عنوان مثال، انسان نیاز به غذا دارد. دختر و پسرِ سازگار، در جاى خود با غذاى حلال و مناسب، خود را سیر مى‏کند یا اینکه دختر و پسر جوان سازگار با خود در اندیشه ازدواج و همسرگزینى است و سعى دارد این موضوع را به شکلى مطلوب و متعادل به انجام برساند. او در رسیدن به همسر نه عجولانه و نه بى‏حساب عمل مى‏کند و نه خود را از ازدواج و انتخاب همسر محروم مى‏کند.

3- با خود بودن و در خانه خود بودن:

سومین عامل براى داشتن روحیه‏اى متعادل و شخصیتى سازگار این است که انسان بتواند وقتى با خود است، احساس کند که در خانه خویشتن است و تلاش نکند که از خود بیرون آمده و به جاهاى مختلف و دیگرى پناه ببرد. واضح است، بهترین مکان و محل امن براى هر فردى، خانه خودِ اوست. انسان‏ها با هر مشکلى که در خارج از خانه روبه‏رو هستند، زمانى که به خانه مى‏آیند، آن را حل شدنى مى‏یابند. خلاصه آنکه، خانه انسان باید محل امن او باشد. حال اگر دختر یا پسرى خانه را محل امن نداند، پیوسته تلاش در گریز از خانه خواهد داشت. این دسته در درون خود با خود احساس بیگانگى مى‏کنند. آنها احساس مى‏کنند که باید از درون خود بگریزند و به چیزى یا کسى پناه ببرند. بهترین ملاک براى اینکه دختر و پسرى بتوانند با خود و در خود راحت باشند، این است که بتوانند ساعاتى را به تنهایى در خود باشند، به گونه‏اى که از این ساعات به بهترین نحو ممکن استفاده کنند نه اینکه در این ساعات دست به تخریب خود بزنند.
اما باید در نظر داشت که توانایى براى تنها زیستن، به تنهایى کفایت نمى‏کند. دختر و پسر سازگار با خود مى‏تواند به خوبى با خود تنها باشد و به راحتى به دیگران بپیوندد و با آنان سر کند. یک چنین دختر و پسر جوانى، زمام اختیارش را در کف دارد. آنجا که لازم باشد با خود به سر مى‏برد و آنجا که اقتضا کند، به دوستان و دیگر اعضاى خانواده مى‏پیوندد و با آنان زندگى مى‏کند. چنین دختران و پسرانى، یکى از صفات مهم افراد سازگار با خود را دارا مى‏باشند.