چرا کودکان از دکتر رفتن مىترسند؟
ترجمه: پگاه امیردیوانى
منبع: سایت health Journal.comچگونه مىتوان اضطراب ناشى از ملاقات پزشک را در کودکان کاهش داد؟
اطفال معمولاً نگرانى خاصى از مراجعه به پزشک دارند که این ترس وصفناپذیر است. اما باید دید آیا پزشک به کودک صدمه مىرساند؟ آیا کودک مجبور است لباسش را در آورد؟ آیا پزشک حتماً به وى آمپول مىزند؟ اینها همه تصورات باطلى است که ممکن است در ذهن کودک وجود داشته باشد.
عکسالعمل کودکان در مقابل دیدار پزشک بسیار متفاوت است. برخى بسیار خجالتى و ساکت مىشوند، برخى جیغ مىزنند، داد مىکشند و مىلرزند و تعداد اندکى مىخندند یا ریسه مىروند.
کودکان بیمار ممکن است احساس گناه کنند زیرا فکر مىکنند کارى انجام دادهاند که باعث بیمارى و دردشان شده و مستحق تنبیه هستند.
کلید اصلى حل این مشکل و برطرف کردن ترس دوران کودکى از ملاقات پزشکى، شناسایى این ترس و گفتگوى زیاد در مورد آن با کودک است. با وجود آنکه تعداد کمى از کودکان مشکلى با این موضوع ندارند، بسیارى از آنها بخصوص سنین 1 تا 6 سال از دیدن افراد بیگانه و حتى پزشک نگران مىشوند.
در اینگونه مواقع لازم است والدین ذهن کودکان را پرورش دهند و با استفاده از کتاب داستانهاى مصوّر، چگونگى ملاقات کودکان با پزشک را براى فرزند خود توضیح دهند. حتى باید براى کودک وسایل پزشکى بخرند و آنها را به کودک نشان دهند تا ترسش فرو ریزد.
مادران باید کودک را قبل از مراجعه به پزشک آماه کنند و شب قبل و حتى در راه مطب همه چیز را برایش توضیح دهند. وقتى او آماده شد، با اطمینان و اعتماد مىتواند با این مسئله برخورد کند. والدینى که با کودک در مورد ملاقات مفید با پزشک صحبت مىکنند، بىتردید یک ارتباط خوب را پایهریزى مىنمایند. یک نگرش مثبت، مراجعه به پزشک را لذتبخش مىکند. در واقع والدین مىتوانند با گفتن جملاتى نظیر «ما امروز پیش پزشک مىرویم که ببینیم تو چقدر رشد کردهاى»، دکتر رفتن را موجهتر کنند.
در شرایط ایدهآل مىتوان امکانى فراهم آورد تا ملاقاتهاى مقدماتى صورت گیرد، یعنى ملاقاتهاى 5 تا10 دقیقهاى با پزشک که ضمن آن کودک و والدینش امکان گفتگوى غیر رسمى را با وى داشته باشند. در طى این ملاقاتها والدین ممکن است در مورد سابقه و روشهاى درمانى پزشک تحقیق کنند. ارتباط متقابل بین کودک و پزشک را بررسى نمایند و یا در مورد سوابق پزشکى کودک بحث کنند. این ملاقاتها باعث مىشود کودکان بدون کمترین اضطرابى با پزشک روبهرو شوند.
زمانى که کودکان بدانند هیچ اتفاق خاصى نمىافتد، احساس راحتى مىکنند و در واقع ترسشان از بین مىرود. والدین مىتوانند براى تصمیمگیرى در انتخاب پزشک از کودکشان کمک بگیرند. در هر ملاقات با پزشک، صداقت داشتن بهترین سیاست است. والدینى که به کودکشان آنچه را انتظار دارد مىگویند، ریشههاى اعتماد را محکمتر مىکنند. اگر ملاقات پزشک براى ارزیابى دورهاى سلامت کودک باشد، او باید رشد کودک را اندازه گرفته و سلامتىاش را کنترل کند. اطمینان داشته باشید که با وجود شرایط فوق، کودکان حتماً به پزشک مراجعه مىکنند. اگر ملاقات پزشک براى تشخیص و درمان بیمارى است، براى کودک توضیح دهید که دکتر نیاز دارد براى کمک به وى آزمایشاتى را انجام دهد.
زمانى که نیاز به واکسن زدن یا خون گرفتن باشد، به کودک بگویید که آمپول درد کمى دارد و خیلى زود خوب مىشود. اگر کودک به آنچه توقع دارد، رسیده باشد ترسش کمتر مىشود.
آماده کردن کودک براى دیدار پزشک بسیار اهمیت دارد. والدین باید توضیح دهند که پزشک مىخواهد سوابق بیمارى وى را بشنود، بنابراین باید به پزشک بگوید چگونه بیمارى شروع شده، علایم آن چه بوده و آیا شخص دیگرى در مدرسه یا همسایگى آنها این بیمارى را داشته یا خیر؟
سوابق بیمارى بسیار اهمیت دارد و اغلب، اهمیت آن از دادن آزمایش براى تشخیص بیمارى بیشتر است. پزشک معمولاً براى طفل و خردسال توضیح مىدهد که بیمارى چگونه به وجود آمده تا هر گونه تشویش و نگرانى او را از بین ببرد.
یافتن پزشک متخصص کودکان خیلى مشکل نیست. بیشتر پزشکان که کودکان را معالجه مىکنند، بر اساس انتخاب عمل مىکنند نه شانس و طبیعتاً شما به دنبال پزشکى هستید که مطلع، صبور و علاقهمند به کارش بوده و با کودکان ارتباط خوبى داشته باشد.
حال اگر کودکتان کمى بزرگ است، از او بخواهید در انتخاب پزشکش به شما کمک کند.
پیشنهادات ذیل براى کمک به کودک شما ارائه شده تا بر ترسش از پزشک غلبه کند.
* اول از همه، پزشکى را انتخاب کنید که بچهها را دوست داشته باشد.
* در مورد مراجعه به پزشک با کودکتان صحبت کنید. سعى کنید با استفاده از وسایل پزشکى دکتر رفتن را تجربه نمایید.
* هرگز، هرگز، هرگز نگویید «اگر بچه بدى باشى، دکتر به تو آمپول مىزند.» تهدیدهاى دیگر را نیز با استفاده از لفظ پزشک به کار نبرید، زیرا کودک باید بداند آمپول زدن تنبیه نیست.
* ملاقاتهاى مقدماتى با پزشک ترتیب دهید تا اضطراب کودک کاهش یابد.
* آشنایى با مطب و پزشکى که کودک مىتواند با آن احساس راحتى کند، بسیار اهمیت دارد.
)