مهندس امل نمى خواستند


 

مهندس امّل نمى‏خواستند
مهندس فاطمه غلامیان - مدیرکل تغذیه و مهندسى بهداشت جایگاه دام وزارت جهاد کشاورزى‏

سیدهمایون سجادى‏

مورخان آغاز فعالیت‏هاى کشاورزى و دامپرورى را همپاى عمر زندگى انسان مى‏دانند. بشر از روزى که پا بر این کره خاکى نهاد براى گذران زندگى، ناچار به بهره‏گیرى از طبیعت شد. از این‏رو به امورى چون زراعت و باغبانى و پرورش دام روى آورد. به تدریج که زندگى انسان‏ها با اختراعات و اکتشافات متحول شد، دامنه تسلط انسان بر محیط پیرامون گسترش یافت. دامپرورى نیز به عنوان زیربخش کشاورزى از شکل سنتى خود خارج شده و امروزه آنچنان اهمیتى یافته که در دنیاى کنونى به عنوان علم مدیریتى مطرح شده است و در ردیف پر منفعت‏ترین صنایع کشورها قلمداد مى‏شود.
در این میان، یکى از ابعاد بسیار مهم صنعت دامپرورى موضوع «تغذیه» است که از تخصصى‏ترین امور به شمار مى‏آید. متخصصان تغذیه دام همواره در تلاشند تا با بهترین و اقتصادى‏ترین ترکیبات مواد غذایى و مکمل‏هاى آن، تولیدات دامى با کیفیت را روانه بازار مصرف کنند. بازارى که هر روز بر تعداد متقاضیان محصولات اضافه شود. این صنعت داراى جاذبه‏ها و ویژگى‏هاى خاص خود مى‏باشد و زنان دوشادوش مردان در آن حضورى چشمگیر دارند. به دلیل جدّیت، ظرافت و دقتى که مدیریت دام و دامپرورى طلب مى‏کند، اثربخشى زنان در این حرفه بیشتر جلوه مى‏کند. گواه این موضوع موفقیت قابل ملاحظه‏اى است که زنان جامعه طى سال‏هاى اخیر در مناطق مختلف کشور داشتند.
خانم مهندس «فاطمه غلامیان»، یکى از این بانوان است که به دامپرورى علاقه وافرى دارد و هم‏اکنون در سِمَت یکى از مدیران کل وزارت جهاد کشاورزى در این زمینه فعالیت دارد. با او به گفتگو مى‏نشینیم تا از جهان دامپرورى برایمان بگویید.

خانم مهندس غلامیان، از خودتان بگویید و اینکه چگونه به این سمت دست یافتید.

متولد سال 1335 در شهرستان اراک هستم و تا مقطع کارشناسى ارشد علوم دامى تحصیل کرده‏ام. از سال 1360 با فعالیت در شرکت جوجه‏کشى نارمک و مزرعه مرغ مادر گوشتى وابسته به وزارت کشاورزى سابق مشغول به کار شدم. در سال 1362 مسئول دامپرورى استان مرکزى شدم. پس از تفکیک وظایف وزارتخانه‏هاى جهاد سازندگى و کشاورزى به سازمان جهاد سازندگى استان مرکزى منتقل، و تا سال 1380 به عنوان معاون امور دام سازمان انجام وظیفه کردم. پس از آن به تهران آمدم و در اداره کل تغذیه و مهندسى بهداشت جایگاه دام ابتدا مسئولیت معاونت را عهده‏دار شدم و سپس با حکم معاون امور دام وزارت جهاد کشاورزى به عنوان مدیر کل این حوزه کارى منصوب شدم.

از محیطى که در آن پرورش یافتید، بگویید؟

در یک خانواده مذهبى زندگى کردم. سال 1354 پس از اخذ مدرک دیپلم تجربى به دانشکده کشاورزى دانشگاه تهران راه یافتم. ورود به دانشکده همزمان بود با اوج دیکتاتورى دستگاه حکومتى پهلوى، که همراه تعدادى از دانشجویان در فعالیت‏هاى سیاسى ضد طاغوت شرکت مى‏کردم. پس از فراغت از تحصیل در سال 1359 بلافاصله به کار مشغول شدم و در سال 1368 نیز ازدواج کردم. به طور کلى محیطى که در آن رشد کردم محیطى مذهبى بود و به یارى خدا این روحیه را همچنان حفظ کردم.

لطفاً مختصرى از حیطه مسئولیت کارى‏تان بگویید.

به طور خلاصه وظیفه اصلى اداره کل تغذیه و بهبود جایگاه دام، شناسایى منابع غذایى موجود در کشور و ارائه توصیه‏هاى فنى براى استفاده مطلوب از منابع خوراک و همچنین برآورد کسرى منابع غذایى دام و طیور کشور است. این بررسى‏ها بر اساس جمعیت دام کشور صورت مى‏گیرد که در نهایت به برآورد نیاز و ارائه پیشنهاد براى تأمین کسرى خوراک دام و طیور از خارج کشور مى‏شود.
علاوه بر این، این دفتر به برنامه‏هاى کشت علوفه جهت داده و به امر ساماندهى تجهیزات و جایگاههاى دام و طیور در کلیه واحدهاى دامى موجود کشور مى‏پردازد. بررسى وضعیت جایگاههاى دامى و برنامه‏ریزى براى بهبود وضعیت آنها و رفع مشکلات آنها اعم از واحدهاى سنتى و صنعتى نیز از جمله وظایف این اداره کل مى‏باشد.

در ارتباط با محیط آموزشى و فرهنگى زمان تحصیل خود و شرایط حاکم بر آن بگویید.

با توجه به مقید بودن خانواده‏هاى مذهبى، شرایط سختى بود که بدون حجاب سرِ کلاس حاضر شویم. زمانى که به دانشکده وارد شدم در فعالیت‏هاى سیاسى - مذهبى حضور داشتم و خاطرم هست که به اتفاق چند نفر از دوستان و همکلاسى‏ها به خاطر اینکه رئیس دانشکده اصرار داشت که چادر را کنار بگذاریم، چندین بار به دفتر رئیس دانشکده احضار و حتى تهدید به اخراج شدیم. آنها مى‏گفتند: «ما مهندس «اُمّل» نمى‏خواهیم!» اما لطف الهى و مقاومت ما موجب شد تا این موضوع منتفى شود و کم کم با اوج‏گیرى شور انقلاب اسلامى برنامه‏هاى شوم طاغوتیان ناکام ماند.

معیار شما در انتخاب همسر چه بود؟

معیارهاى من براى ازدواج، مذهبى بودن و داشتن تحصیلات عالیه همسرم بود و در مرحله بعد، مسائل مادى مطرح بوده است. با وجود گذشت 15 سال از ازدواجم، باز هم همان نظر را دارم و به دختران جامعه هم توصیه مى‏کنم اولاً به تحصیلات عالى بپردازند و سپس همسرى را انتخاب کنند که به اصول مذهبى و اخلاقى پاى‏بند باشد؛ چرا که اعتقادات مذهبى ما ریشه در فرهنگ متعالى انسان‏ها دارد و همانى است که صراط مستقیم است و خداوند تعیین کرده است.

ارزیابى شما از حضور بانوان در عرصه اجتماعى جامعه امروز ایران اسلامى چیست؟

الحمدللَّه در سال‏هاى اخیر شاهد آن بوده و هستیم که زنان و دختران جامعه آگاهانه در عرصه‏هاى گوناگون جامعه اعم از اقتصادى، اجتماعى، فرهنگى، ورزشى و ... حضور چشمگیرى پیدا کنند و هر روز این موضوع پر رنگ‏تر شود. براى مثال، موفقیت‏هاى تحصیلى در سطوح عالى را شاهد هستیم اما هنوز هم ظرفیت‏هاى بالقوه زیادى وجود دارد که مى‏بایست شناسایى و زمینه‏سازى شوند تا بانوان کشور با احساس مسئولیت بیشترى به جامعه خود خدمت کنند بخصوص در زمینه‏هاى مدیریتى و قضایى.

خانم مهندس، شما به لحاظ نوع مسئولیت‏هایى که داشتید با زنان روستایى بیشتر از مشاغل دیگر سر و کار دارید. آنها چه سهمى در اقتصاد کشاورزى دارند؟

زنان و دختران روستایى از زحمتکش‏ترین و مظلوم‏ترین اقشار جامعه به حساب مى‏آیند که با کمترین توقع، بزرگ‏ترین نقش‏ها را به لحاظ اقتصادى بر عهده دارند. آنان دوش به دوش مردان در امر کشاورزى و دامپرورى و تبدیل فرآورده‏هاى دامى دخالت دارند و به طور شایسته‏اى امور مربوط را انجام مى‏دهند. خوشبختانه در برخى مناطق روستایى شاهد آن هستیم که زنان و دختران روستایى تحصیلکرده مدیریت واحدهاى زراعى، باغى و دامى را بر عهده گرفته و طورى موفق بودند که در سطح ملى به عنوان کشاورز و یا دامدار نمونه معرفى شدند. به طورى که در بیشتر استان‏ها شاهد فعالیت‏هاى خوب بانوان اعم از شهرى و روستایى در زمینه کشاورزى هستیم؛ گرچه تعداد این واحدها در مقایسه با دیگر رشته‏هاى تولیدى کم است اما از نظر کیفیت و مدیریت واحد درخشش خوبى داشتند.

شما در زمان فراغت از فعالیت‏هاى ادارى و منزل چه مى‏کنید؟

تلاش مى‏کنم که پیاده‏روى کنم و مطالعه‏اى در زمینه علمى دامپرورى داشته باشم. همچنین از علوم رایانه بهره مى‏برم و زمانى را براى این امر صرف مى‏کنم.

آیا سفر کارى خارج از کشور داشتید و از وضعیت زنان دامدار دیگر کشورها اطلاعاتى دارید؟

در سال‏هاى 1371 و 1382 از کشور هلند بازدیدى داشتم و در سال 1376 نیز از واحدهاى مرغدارى سوریه بازدید کردم. در این کشورها حضور زنان را در واحدهاى دامپرورى، قابل توجه دیدم و به عنوان یک اصل، در این گونه واحدهاى اقتصادى مطرح بود.
موفقیت این واحدها به صورت مستقیم و با حضور زنان میسر بوده و در بسیارى موارد با تشویق و ترغیب زنان فعالیت‏ها رشد و پیشرفت داشت. مایل بودم فرصت مطالعه و بررسى نقش زنان دامپرور در این سفرها فراهم مى‏شد ولى متأسفانه فرصت کم بود.

به عقیده شما موفقیت زنان در فعالیت‏هاى اجتماعى در گرو چیست؟

حفظ کانون گرم خانواده، مقدمه موفقیت فعالیت‏هاى بیرون از منزل براى زنان است. در مرحله بعد پشتکار، علاقه و افزایش آگاهى به روزبودن دانش و اطلاعات در حیطه مسئولیت اجتماعى‏شان مى‏تواند زنان را در قبال کارى که دارند موفق کند.

خانم مهندس، مشوقین شما در دستیابى به موفقیت چه کسانى بودند؟

اعضاى خانواده بخصوص مادرم که همواره زمینه‏ساز رشد و تحولم بودند و هم‏اکنون همسرم که با درایت مرا به خدمت کردن به اجتماع تشویق مى‏کند. به طور کلى تشویق‏هاى دوران نوجوانى و جوانى بسیار اثر مثبت دارند به ویژه اگر از ناحیه والدین باشد.

مهم‏ترین مشکلات صنعت دامپرورى کشور از دید شما به عنوان یک مسئول کدامند؟

کمى جذب سرمایه کشور به طرف این صنعت، ضعف دانش و آگاهى دامداران، کم بودن میزان یارانه و وجود برخى خلأهاى قانونى از مهم‏ترین مشکلات دامپرورى کشور است.
دامپروران نیاز به امنیت شغلى دارند و به لحاظ اهمیت این صنعت انتظار مى‏رود همه دست‏اندرکاران، اصولاً به بخش کشاورزى و از جمله دامپرورى اهمیت بیشترى دهند.

چشم‏انداز این صنعت را چگونه مى‏بینید؟

خوشبختانه امیدوارکننده است. در برنامه دولت گرایش یارانه‏ها به سمت استفاده از پروتئین حیوانى است و مقرر شده تا دامپروران از سیاست‏هاى حمایتى دولت بهره بیشترى برند و صنایع لبنى که مستقیماً با سلامت مردم و جامعه ارتباط دارد، تقویت شوند.

و صحبت پایانى؟

براى همه بانوان کشور آرزوى موفقیت دارم. امیدوارم زنان جامعه به ویژه آنهایى که در عرصه‏هاى مدیریتى فعالیت دارند، بهره‏ورى را در واحدهاى تحت سرپرستى‏شان تا حد امکان افزایش دهند تا بتوانند الگوى خوبى براى جوانان باشند. جوانان نیز آنها را الگوى خود قرار دهند و از این راه به کشور خود خدمت کنند.