اوپونتیا
مهندس مجتبى شریعتپناهى - کارشناس باغبانى
اسم علمى: اوپونتیا OPUNTIA
خانواده: کاکتاسه CACTACEAE
اسم فارسى: انجیر تیغىاوپونتیا، کاکتوسى است با ساقههایى پهن و مسطح که شبیه برگهاى ضخیم هستند و از خارهاى کوچکى پوشیده شدهاند، اما در واقع گیاهى است بدون برگ. هر قدر که رشد مىکند ساقههاى آن درشت و قوى شده و در رأس آنها ساقههاى کوچکترى جوانه مىزند.
رویشگاهها
جنوب آمریکا سرزمین مادرى انواع و اقسام کاکتوسهاست. در آن منطقه اوپونتیاها مانند درخت هستند و تا چهار متر رشد مىکنند.
گلها
اوپونتیا گلهاى زیبایى به رنگ قرمز، زرد یا نارنجى دارد که در تابستان شکفته مىشود. براى اینکه در تابستان به گل بنشیند باید در زمستان یک دوره سرما را پشت سر بگذارد. سرماى زمستان به گلدهى این گیاه کمک مىکند.
گلها بعد از تمام شدن عمرشان به میوه تبدیل مىشوند. در اغلب گونههاى اوپونتیا میوهها خوراکى هستند.
در مناطق جنوبى آمریکا کسانى که با این گیاه سر و کار دارند از میوههایش براى شربت و مربا استفاده مىکنند.محل نگهدارى اوپونتیا
نسبت به سرما مقاومت بىنظیرى دارد طورى که مىتوان در تمام طول سال آن را در باغچه نگهدارى کرد. مناسبترین درجه حرارت براى اوپونتیا در تابستان سى تا سى و پنج درجه سانتىگراد و در زمستان پنج درجه سانتىگراد است. سرماى زیر صفر در زمستان براى اوپونتیا مشکلى ایجاد نمىکند. در صورتى که به صورت یک گیاه آپارتمانى در داخل ساختمان نگهدارى شود بهتر است در زمستان آن را در مسیر پلهها، راهروها و پاگردها قرار دهیم تا از منابع گرمایى دور باشد.
آبیارى
به آب زیاد احتیاج ندارد. بعد از خشک شدن خاک، به آن آب بدهید. در فصول سرد آبیارى را به حداقل برسانید.
تغذیه
فقط در مورد انواع بزرگ در تابستان از مقدار کمى کود فسفره استفاده کنید.
ازدیاد
هر یک از ساقههاى راکتمانند اوپونتیا اگر در خاک مرطوب قرار بگیرند به آسانى ریشه مىزنند؛ حتى اگر به طور طبیعى یکى از ساقهها به زمین بیفتد تولید ریشه مىکند.
مراقبتهاى لازم
آلودگى خاک و آب، زیاده از حد، موجب پوسیدگى اندامها مىگردد. از تغییر محل گلدان خوددارى کنید زیرا اوپونتیا خود را با نور تطبیق مىدهد و در هنگام جابهجایى دچار مشکل مىشود.
)