اوپونتیا

مهندس مجتبى شریعت‏پناهى - کارشناس باغبانى‏

اسم علمى: اوپونتیا OPUNTIA
خانواده: کاکتاسه CACTACEAE
اسم فارسى: انجیر تیغى‏

اوپونتیا، کاکتوسى است با ساقه‏هایى پهن و مسطح که شبیه برگ‏هاى ضخیم هستند و از خارهاى کوچکى پوشیده شده‏اند، اما در واقع گیاهى است بدون برگ. هر قدر که رشد مى‏کند ساقه‏هاى آن درشت و قوى شده و در رأس آنها ساقه‏هاى کوچک‏ترى جوانه مى‏زند.

رویشگاهها

جنوب آمریکا سرزمین مادرى انواع و اقسام کاکتوس‏هاست. در آن منطقه اوپونتیاها مانند درخت هستند و تا چهار متر رشد مى‏کنند.

گل‏ها

اوپونتیا گل‏هاى زیبایى به رنگ قرمز، زرد یا نارنجى دارد که در تابستان شکفته مى‏شود. براى اینکه در تابستان به گل بنشیند باید در زمستان یک دوره سرما را پشت سر بگذارد. سرماى زمستان به گلدهى این گیاه کمک مى‏کند.
گل‏ها بعد از تمام شدن عمرشان به میوه تبدیل مى‏شوند. در اغلب گونه‏هاى اوپونتیا میوه‏ها خوراکى هستند.
در مناطق جنوبى آمریکا کسانى که با این گیاه سر و کار دارند از میوه‏هایش براى شربت و مربا استفاده مى‏کنند.

محل نگهدارى اوپونتیا

نسبت به سرما مقاومت بى‏نظیرى دارد طورى که مى‏توان در تمام طول سال آن را در باغچه نگهدارى کرد. مناسب‏ترین درجه حرارت براى اوپونتیا در تابستان سى تا سى و پنج درجه سانتى‏گراد و در زمستان پنج درجه سانتى‏گراد است. سرماى زیر صفر در زمستان براى اوپونتیا مشکلى ایجاد نمى‏کند. در صورتى که به صورت یک گیاه آپارتمانى در داخل ساختمان نگهدارى شود بهتر است در زمستان آن را در مسیر پله‏ها، راهروها و پاگردها قرار دهیم تا از منابع گرمایى دور باشد.

آبیارى‏

به آب زیاد احتیاج ندارد. بعد از خشک شدن خاک، به آن آب بدهید. در فصول سرد آبیارى را به حداقل برسانید.

تغذیه‏

فقط در مورد انواع بزرگ در تابستان از مقدار کمى کود فسفره استفاده کنید.

ازدیاد

هر یک از ساقه‏هاى راکت‏مانند اوپونتیا اگر در خاک مرطوب قرار بگیرند به آسانى ریشه مى‏زنند؛ حتى اگر به طور طبیعى یکى از ساقه‏ها به زمین بیفتد تولید ریشه مى‏کند.

مراقبت‏هاى لازم‏

آلودگى خاک و آب، زیاده از حد، موجب پوسیدگى اندام‏ها مى‏گردد. از تغییر محل گلدان خوددارى کنید زیرا اوپونتیا خود را با نور تطبیق مى‏دهد و در هنگام جابه‏جایى دچار مشکل مى‏شود.