نداى ملکوت‏

رنگ خدا

اکرم جمشیدیان‏

رنگ، جلوه‏اى از نور در طبیعت زیباى خداوند است. تو در محاصره کامل رنگ‏هایى قرار گرفته‏اى که هر کدام پیام و سخنى دارند.
رنگ سفید مظهر پاکى و لطافت و درخشندگى است. رنگ سبز نشانه حیات و طراوت و گاهى سیادت و آقایى است. رنگ آبى آرامش و سکون و آسمان آبى را به یاد مى‏آورد.
رنگ زرد، رنگ طلا، امید و فعالیت و شادى‏بخش بینندگان است.
رنگ قرمز، تحرک، جنبش و فعالیت و زمانى شهادت و ایثار را رقم مى‏زند و بالاخره رنگ سیاه که بالاتر از همه رنگ‏هاست، رمز سکوت و غیب است و در حالى که همه رنگ‏ها را در خود نهفته دارد، هیچ یک را باز نمى‏تابد.
اما رنگ در انسان نمود دیگرى دارد. هر کس بنا بر سلیقه و خصوصیات روحى خود رنگى را مى‏پسندد. تو بگو چه رنگى را دوست دارى؟ تا روانشناسى رنگ‏ها بگوید چگونه شخصیتى هستى؟ علاوه بر اینها ارتباط ظریف دیگرى بین انسان و رنگ وجود دارد که چنین مى‏توان بیان کرد: «شخصیت تو رنگ توست.» اکنون لحظه‏اى فکر کن که تو چه رنگ هستى؟ اما براى پاسخ به این سؤال به سراغ رنگ‏هاى طبیعى نرو بلکه به جلوه‏هاى شخصیتى خودت بیندیش.

بعضى رنگ انسان را اعتقادات و ایمان او مى‏دانند، چه ایمان نورى است در دل و مسلماً پرتو آن در چهره و رفتار هر کس جلوه‏گر است.
گاهى رنگ انسان را درجه عشق و دوستى او مى‏نامند. چه عشق و محبت واقعى، انسان را به رنگ و بوى محبوب در مى‏آورد. شاید بتوان گفت، تصویر هر کس در دل مردم، رنگ اوست. حالا دقت کن که چه رنگى در دل اطرافیان خود نقش زده‏اى؟
در دریاى بیکران رنگ‏ها و نقش‏هاى این جهان پهناور نیکوترین رنگ براى کیست؟ مسلماً «رنگ خدا.»
رنگ خدا عظمت، بزرگى و جلال کبریایى اوست که خداى تو از همه چیز بالاتر و برتر است.
رنگ خدا، رحمت بى‏منتهاى اوست که به وسعت همه هستى است و بر نیکان نیز رحمتى خاص دارد.
رنگ خدا، علم بى‏پایان اوست که نافذترین دانش‏هاست و بر همه چیز احاطه کامل دارد.
رنگ خدا، کلام اوست که کامل‏ترین کلام و شیواترین سخن است.
و در یک کلام، رنگ خدا، همه اسماى نیکوى اوست، هر نامى، وصفى از اوصاف پاک خداوند و نشانى از کمال ذات، و سرّى از اسرار وجود اوست.

و تو اى انسان چون خلیفه خدا بر روى زمینى، از رنگ او در ذات وجود و فطرت پاک خود نشانه‏ها دارى. اما گاه این جلوه‏ها و رنگ‏ها را پرده‏هاى غفلت و گناه پوشانده و تو آنها را از یاد برده‏اى. به صفات معبود خود خوب توجه کن.
خداى تو روشنى‏بخش جهان هستى و یاد او آرامبخش دل‏هاست. او عالم و داناى پیدا و پنهان است. حلیم و بردبار و عیب‏پوش بندگان است. همه از جانب او در سلامت و امنیت کامل هستند. پروردگار تو خوب وکیل و سرپرستى است، معبود تو ... تو چطور؟
پس از این لحظه تلاشى آغاز کن. جام بلورین دل را از زشتى‏ها و ناپاکى‏ها در چشمه زلال توبه و انابه شستشو ده تا فطرت پاک تو جلوه‏اى دیگر پیدا کند، سپس با آمادگى کامل و قلبى سلیم به عبادت و پرستش او و خدمت به خلق خدا همت گمار تا هر لحظه به او نزدیک‏تر شوى.
و با رحمت و کرامت، حلم و صداقت و بزرگوارى در کسب رضاى معبود خود بکوش تا وجود تو نشانه‏اى از او باشد و به رنگ او در آیى.

برگرفته از آیه 136 سوره مبارکه بقره.