آنگاه که فرمان خودرو چرخ زندگى را مىگرداند
کند و کاوى در باره اشتغال زنان به خدمات رانندگىالهام ملارضایى
مسیر طولانى است اما گذر دلچسب ثانیهها مقصد را نزدیکتر و مسیر را کوتاهتر مىسازد حتى منظرههاى بین راه نیز جالبتر به نظر مىرسند؛ گویى جاده در سایه همکلامى، رنگ و بوى بهتر به خود گرفته است. آرى، امشب آسمان پرستارهتر از هر شب دیگرى است.
وقتى خانم راننده مقابل درِ خانه ترمزدستى را مىکشد، از تاکسى پیاده مىشود، کرایه را حساب و راننده خانم را با خوشرویى بدرقه مىکند، دستى به پیشانىاش مىکشد، دیگر از عرق سردى که شبهاى قبل با حرفهاى مرد راننده، تاریکى شب، وحشت از کورهراهها، سکوت و ... بر پیشانىاش مىنشست، خبرى نیست و این امنیت، آرامش و آسایش خاطر بهترین هدیهاى است که دریافت کرده است.
خودرو دور مىشود. شاید زن جوان، دختر خردسال، مادر پیر و زن بیمارى در انتظار این مرکب و سوار باشند. پس او مىرود تا آنان از این رهآورد که حاصل تلاش وى و همت والاى دیگر زنان شهر است بىنصیب نمانند.
بىشک شما نیز در مسیر هر روزه خود با زنانى که به وسیله خودروى شخصىشان مسیر خانه تا محل کار یا مدرسه فرزندشان را طى مىکنند، مواجه شدهاید و این در حالى است که روز به روز به تعداد زنان راننده اضافه مىشود. شاید هم تعداد این افراد میان اقوام، آشنایان و اطرافیان شما کم نباشد. پس طبیعى است اگر مشاهده چنین تصاویرى را امرى عادى تلقى کنید. اما بازگشت به سالهاى قبل و یادآورى شرایط آن زمان و حتى نگاهى به وضعیت کنونى برخى کشورهاى عربى که زنان را از داشتن حقوق مسلّم و شهروندىشان و حتى رانندگى محروم کردهاند، این مهم را آشکار مىسازد که وصول به این نقطه و چنین تغییرى در سطح جامعه به سادگى و بهاى اندک صورت نگرفته است.تاکسى تلفنى گلبانو ویژه بانوان
گوشه یکى از میادین شهر قم جایى که شاید براى بسیارى از بانوان هنوز ناشناخته مانده، مکانى است با سابقه چهار ساله که 18 بانوى فعال را در خود جاى داده است. زنگهاى مکرر مشترکین و متقاضیان جهت دریافت سرویس از این مرکز مىتواند پاسخ مثبتى باشد به عملکرد فعالان این عرصه که با فکر و همت خود اولین تاکسى تلفنى بانوان را در این شهر راهاندازى کردهاند. هر چند این تاکسى تلفنى قرار بود ابتدا مختص خانوادههاى شهدا باشد اما در حال حاضر با عمومیت یافتن سرویسدهى این مرکز، 17 دستگاه خودرو که 7 دستگاه آن مربوط به تاکسى تلفنى و 10 خودروى دیگر از آنِ بانوان شاغل مىباشد، خدمات لازم را به شهروندان ارائه مىکنند.
آقاى «پیرویسى» مدیرعامل این تاکسى تلفنى که برقرارى آرامش و امنیت زنان شاغل و مراجعان را مهمترین اهداف تشکیل چنین مراکزى ذکر مىکند، براى تحقق این اهداف حتى نظارت و مدیریت خود را بر این مکان غیر مستقیم اعمال مىنماید و در خصوص جذب بانوان به عنوان شاغلان این بخش، توجه به چند اصل را حایز اهمیت تلقى مىکند که داشتن تأهل، رضایت همسر و خانواده، گواهینامه پایه دو و رعایت شئون اخلاقى، همچنین دارا بودن اخلاق نیک و اثبات صلاحیت فردى، اجتماعى و نداشتن سوء پیشینه که توسط اتحادیه مورد بررسى قرار مىگیرد، مهمترین آنها مىباشد.
خانم «خوشلهجه» یکى از همین بانوانى است که از این صافىها عبور کرده و حال به عنوان پرسنل این تاکسى تلفنى مشغول به کار مىباشد. وى به اتفاق پسر خردسالش در دو شیفت کارى صبح و بعدازظهر هم ایفاگر نقش مادرى است و هم در سنگر کار به انجام وظیفه مىپردازد.
این بانوى شاغل، عشق به کار و اشتغال را مهمترین انگیزه حضور خود در چنین مکانى معرفى مىکند. هر چند کار وى در شرایطى آغاز شد که هنوز بسیارى از مردم تعریف صحیحى از این شغل نداشتند. تحمل موانع و مشکلات موجود از همان ابتداى کار، امرى ضرورى به شمار مىرفت؛ اما او بىآنکه واکنشهاى منفى یا غیر قابل تصور دیگران از ادامه راه دلسردش سازد، مصممتر از همیشه در این راه گام برداشت.
استقبال خوب شهروندان از چنین حرکتهایى مهمترین محرک و مشوق این نیروهاى سختکوش بوده است، چنان که بررسى صفحه نمایشگر تلفن نشان مىدهد حتى در ساعات تعطیلى تاکسى تلفنى یعنى بین ساعات 10 شب تا 7 صبح نیز تماسهاى زیادى با این مرکز صورت گرفته که خواستار سرویسگیرى و بهرهمندى از خدمات این تاکسى تلفنى در آن ساعات بودهاند. این امر مىتواند همان نتیجه مطلوبى باشد که با رضایت مسافر محقق شده است. نکته جالب اینکه دستاندرکاران تاکسى تلفنى گلبانو هیچ گاه کلمه مسافر را براى مراجعان و متقاضیان خویش به کار نمىبرند و معتقدند این افراد مهمانان تاکسى تلفنى و خودشان میزبانان آنها مىباشند.
خانم «عسگرى» یکى دیگر از رانندگان این تاکسى تلفنى که عشق به رانندگى او را به این کار وا داشته است، داشتن چنین شغلى را در آینده براى فرزندان خویش امرى معقول تلقى مىکند چرا که از نظر او هر شغلى که بتواند روزىِ حلال را به همراه داشته باشد و ضمن ایجاد اشتغال، آسایش و امنیت را براى دیگر شهروندان به ارمغان آورد، مىتواند مد نظر قرار گیرد.
اما وجود هیجان و تنوع در این شغل، دلیل حضور خانم «اکبرى» در این تاکسى تلفنى مىباشد. وى که همسر یکى از نظامیان کشور است، رانندگى را شغلى پرخطر و سرشار از هیجان معرفى مىکند چرا که مسافران بسته به سن و ذائقهشان خواستار خدمات متفاوتى مىباشند. به طور مثال برخى مشتریان تمایل دارند در حداقل زمان به مقصد برسند و برخى دیگر از جمله سالمندان و یا بانوان باردار، رانندگى با سرعت پایین را مىپسندند از اینرو از آنها در همان ابتدا پرسیده مىشود که آیا براى رسیدن به مقصد عجله دارند یا خیر البته رعایت نظم و قانون و حفظ جان مسافر در هر شرایط و زمانى براى شاغلان این تاکسى تلفنى حایز اهمیت مىباشد.
خانم «نورى» قدیمىترین نیروى این تاکسى تلفنى با قبول سختىها و مشکلات این شغل، دیدگاه دیگرى دارد. از نظر وى عشق و علاقه به کار و داشتن صبر و بردبارى سختىهاى کار را برطرف مىسازد چنان که بسیارى از بانوان شاغل با همین مشخصهها توانستهاند در موقعیت و سمت خویش به موفقیت دست یابند که خلاف این قضیه نیز صادق است چه بسا برخى بانوان با انگیزههاى مختلف وارد شغلى مىشوند اما نمىتوانند از پسِ آن برآیند چرا که حفظ سنگرهاى خانه و کار و انجام وظیفه در آنها به نحو احسن، دقت و ظرافت خاصى را مىطلبد که هر کسى قادر به انجام آن نمىباشد و شاید به همین دلیل است که به رغم تلاش بسیارى از بانوان در شکستن برخى حصارهاى کاذب، هنوز نتیجه مطلوب حاصل نشده است. البته نگرش منفى برخى از مردان جامعه در این مهم دخیل مىباشد؛ مردانى که با رد حضور و درخشش بانوان در بسیارى از عرصهها چه بسا آنان را همچون رقیبى بر سر راه خویش تلقى مىکنند. آقاى «مبارکى» یکى از کسانى است که از حضور زنان در برخى مشاغل به عنوان مانع و حتى تهدید براى دیگر مردان یاد مىکند. این شهروند اعتقاد دارد برخى شغلها همچون رانندگى، هیبتى مردانه مىطلبد که از حوصله و توان زنان خارج مىباشد؛ ضمن اینکه جذب زنان در برخى مشاغل، مردان را با خطر بیکارى مواجه مىسازد چنان که مىبینیم در بعضى حرفهها، کمتوقعى، پشتکار، دقت و تلاش بیشتر نیروى زن باعث شده است تا کارفرمایان این نیروها را به مردان ترجیح دهند.
اما خانم «سیدزاده» حضور زنان در برخى حرفهها و مشاغل را باعث ایجاد آسایش و آرامش براى دیگر زنان جامعه عنوان مىکند. وى که به دلیل داشتن خودروى شخصى از بعضى دغدغههاى دیگر مادران فارغ مىباشد. استفاده از خودروى خود را به انجام خرید، رساندن بچهها از مدرسه به خانه و یا بالعکس و دیگر امور جزیى محدود کرده است که از نظر او انجام همین اقدامات با توجه به شرایط موجود و برخى ناامنىهاى محیط بارِ سنگینى را از دوشش برمىدارد. این مادر با اظهار خرسندى از حضور چنین تاکسى تلفنىهایى در سطح شهر، وجود این مراکز را ضامن سلامت مردم جامعه معرفى مىکند.
تعدد چنین مکانهایى، گویاى این حقیقت است که نتیجه مورد نظر از تأسیس و راهاندازى این مراکز حاصل شده است و زنان این عرصه بىواهمه در جهت پیشبرد اهداف مورد نظر خویش گام برداشتهاند. حضور ما در تاکسى تلفنى «گل مریم» که یکى دیگر از تاکسى تلفنىهاى بانوان در شهر قم مىباشد مؤید همین نکته است. خانم «مریم رحمتى» مسئول این تاکسى تلفنى که با درایت و مدیریت خود محیطى گرم و صمیمانه را براى کارکنان فراهم کرده است، از معدود بانوانى مىباشد که موفق به اخذ گواهینامه پایه یکم شده است. وى در خصوص انگیزه تشکیل و ایجاد تاکسى تلفنى «گل مریم»، غیر از بُعد مالى قضیه و کسب درآمد و اشتغال، عوامل دیگرى را نیز دخیل دانسته است؛ به طور مثال چون برخى از مردان اجازه کار را به خانمها نمىدهند او با فراهم ساختن محیطى سالم براى این دسته از بانوان، شرایطى را مهیا کرده تا آنان بىهیچ دغدغهاى در محیطى امن مشغول به کار شوند و درآمدى نیز برایشان ایجاد شود.
خانم «مریم رحمتى» با قبول اینکه هماکنون بسیارى از مشاغل و از جمله مقوله رانندگى در بین زنان همهگیر شده، معتقد است در عصر امروز که عصر ارتباطات خوانده مىشود، زنان به خودباورى رسیدهاند و با اعتماد به نفس والا همدوش مردان گامهاى پیشرفت را طى مىکنند.
مسئول تاکسى تلفنى «گل مریم» رمز موفقیت خویش را به عنوان مدیر و مسئولى موفق، در تدبیر و دوراندیشى خود خلاصه مىکند. از نظر او یک مدیر باید همواره حسابشده عمل کند و جوانب کار را در نظر بگیرد، همچنین در محیط کار ضمن داشتن رابطهاى دوستانه با کارکنان، بتواند در چارچوب وظایف خود بسیار جدى و قاطعانه برخورد نماید. خانم «مریم پژمان» یکى از رانندگان این تاکسى تلفنى با تأیید گفتههاى مسئول آژانس، موفقیت زنان در عرصههاى مختلف اجتماعى را کارى نه چندان ساده و آسان عنوان مىکند.
وى به عنوان یک زن شاغل و در جایگاه یک راننده تاکسى تلفنى، تمام سختىها را به جان خریده است تا در محیطى سالم و مطلوب کار کند.
خانم «مریم پژمان» که در صدد اخذ گواهینامه پایه یک مىباشد انجام چنین کار سختى را اثبات توانایىهاى خویش معرفى مىکند.
به گفته وى بسیارى از آشنایان و اقوام، اخذ گواهینامه پایه یک را کارى ناشدنى و خارج از توان یک زن تلقى مىکنند که او با محقق ساختن این امر ضمن نشان دادن قابلیتها و اراده و همت والاى خود، قصد دارد به این افراد نشان دهد که خواستن، توانستن است و هیچ کارى ناشدنى و ناممکن نمىباشد.
از نظر او هر کار سختى با تلاش و اراده قوى عملى خواهد بود مشروط بر اینکه قیودى همچون ترس، تردید، حرف دیگران و حتى عکسالعمل منفى آنان دست و پاى فرد را نبندد که این امر نیز به فهم و درک شخص تصمیمگیرنده بستگى دارد.
خانم «زهرا طباطبایى» یکى دیگر از کارکنان تاکسى تلفنى «گل مریم» مىباشد. وى ضمن اظهار رضایت از شغل خود و انتخاب راهى که در پیش گرفته است، اعتقاد دارد گاه بروز برخى اشتباهات از طرف مسافران و به ندرت از طرف ما، خستگى را بر تنمان باقى مىگذارد مثلاً زمانى که آدرسى را اشتباه مىرویم و یا با مراجعه به مکان مورد نظر، متوجه مىشویم مورد، مزاحمت تلفنى بوده است. اما همه این خستگىها مقطعى بوده و ما را از رسالتى که بر دوش گرفتهایم غافل نمىسازد چرا که رضایت مشترى به عنوان اصلى مهم در این تاکسى تلفنى مد نظر مىباشد.
وى رفع تبعیض بین زنان و مردان و دادن آزادى به مفهوم واقعى آن به زنان را براى حضور در صحنههاى مختلف اجتماعى، مهمترین گامهاى پیشرفت و ترقى زنان توصیف مىکند و زنان موفق را کسانى مىداند که پیروزى و درخشش آنان در هر شرایطى با رعایت قانون و ضوابط، مهیا شده باشد و در سایه همین موفقیت به تکامل و رشد و تعالى دست یافته باشند.
خانم «زهرا طباطبایى» نقش مردان و مخصوصاً همسران را در این حضور مهم ارزیابى کرده و مىگوید: «مردان نباید با آوردن دلایلى از جمله ناامنى، فقر فرهنگى جامعه و ضعف زنان، آنها را از حضور در عرصههاى مختلف منع کنند بلکه باید با پذیرش حقوق زن فرصت رشد و بالندگى را به او بدهند تا خود را محک بزنند در چنین شرایطى بانوان ما قدردان این لطف همسر خواهند بود و احساس مسئولیت و پاىبندى بیشترى به خانواده پیدا مىکنند که اگر این امر با همراهى همیشگى مرد تداوم یابد، نتیجه بهترى حاصل مىشود، مشروط بر اینکه مردان اظهار نظر و استقلال فکرى زنان را خطر و تهدیدى در زندگى خویش تلقى نکنند.»
خانم «قاسمى» یکى از مشتریان همیشگى این تاکسى تلفنى با اظهار رضایت از ایجاد چنین مراکزى که امنیت و آرامش آنها را به ارمغان آورده است، مىگوید: «من به عنوان یک زن و مادر همواره دغدغه رفت و آمد خود و فرزندم را داشتم که با دسترسى به این تاکسى تلفنى، هم اضطراب و نگرانىام در این زمینه برطرف شد و هم فرصتها را به دلیل ناامنى از دست ندادم.»
اما آقاى «شهسوارى» یکى از کسبه شهر از رشد نامتناسب و قارچگونه این مشاغل ابراز نگرانى کرده و مىافزاید: «هر چند در جوامع پیشرفته امروزى ظهور چنین فعالیتهایى و حضور بانوان در عرصههاى مختلف، امرى دور از ذهن تلقى نمىشود لیکن باید دید چه ضرورتى منجر به ایجاد این مشاغل در سطح جامعه و شهرمان شده است. وى تصریح مىکند: متأسفانه در کنار محاسنى که در این مشاغل به چشم مىخورد گاه دیده مىشود برخى بانوان صرفاً به دلیل اثبات توانمندىهاى خود یا چشم و همچشمى و کسب درآمد، چنین فعالیتهایى را برگزیدهاند که این اقدام نابخردانه آنان باعث مىشود در اکثر موارد نتیجه عکسى از فعالیتهایشان حاصل شود. به طور مثال سنگینتر شدن بارِ ترافیکى در سطح شهر، گرایش روزافزون بانوان و دختران به این مشاغل و خالى ماندن برخى عرصهها و فعالیتهاى زنانه از حضور زنان توانمند شهر چند نمونه از نتایج این مسئله مىباشد.»
خانم «قزآنى» در مقام یک معلم، حضور زنان را در عرصههاى مختلف اجتماعى، اقتصادى، سیاسى و ... مایه مباهات و رشد و بالندگى جامعه معرفى کرده و مىگوید: «در اینکه زنان در شرایط فعلى با درک موقعیت و جایگاه والاى خود توانستهاند در برخى عرصهها وارد شوند هیچ شکى نیست، اما باید دید براستى تمام مشاغل پذیراى زنان و دختران مىباشند! و از ظرفیت زنان در مشاغلى که خاص خودشان است استفاده کامل صورت گرفته است که حال شاهد صدور جواز ورود زنان به دیگر عرصهها و حتى مشاغل به ظاهر مردانه مىباشیم.»
وى خاطرنشان مىکند: «هماکنون در تردد خودروهاى شخصى و عمومى با دختران و زنانى مواجه مىشویم که به مقاصد مختلف، رانندگىِ این خودروها را بر عهده دارند. برخى به منظور انجام امور روزمره و شخصى، عدهاى با انگیزه درآمدزایى و تعدادى دیگر با دلایل نامعلوم، فرمان خودرو را به دست گرفتهاند حال آنکه با وجود چنین تغییر و تحولى هنوز فرهنگسازى صحیح در این زمینه به عمل نیامده است و زیرساختهاى اصولى بر حسب این مهم، محقق نگردیده است. چنان که مىبینیم به رغم بروز اشتباهات و تخلفات مکرر از جانب مردان و رانندگان مرد با ظهور کوچکترین مشکل یا تصادفى هر چند جزیى از جانب رانندگان خانم، اکثر عابران و رهگذران تا قبل از رسیدن عوامل و ضابطین راهنمایى و رانندگى، حق را به طرف مقابل داده و خانمها را مقصر اصلى تلقى مىکنند که هر چند این مسئله در همه جا صادق نیست اما وجود برخى رانندگان خاطى زن و افراد نابلد و رواج روزافزون این عده در چنین مشاغلى، به این پندار صورت حقیقى مىدهد و همین مىشود که عدهاى مىگویند زنان را چه به رانندگى! بروند در خانه و خانهدارى کنند. در این مواقع اجحاف اصلى متوجه کسانى است که بر حسب نیاز و ضرورت و با در نظر گرفتن موازین کار، به این شغل گرایش یافتهاند.»
اظهارات بانوان شاغل در این تاکسى تلفنىها و برخى شهروندان ما را بیش از پیش مطمئن ساخت کسب هر گونه موفقیتى در این عرصه، نیازمند پیشزمینهها و اقدامات ریشهاى مىباشد. به طور مثال اشتغال در تاکسى تلفنىها تبحر و مهارتهاى خاصى در رانندگى مىطلبد. خوشبختانه این مهم در شرایط فعلى با راهاندازى آموزشگاههاى رانندگى بانوان محقق شده است و همین امر، مجوز ورود ما را به این گونه مکانها صادر نمود.
خانم «نسرین دانشفر» مسئول آموزشگاه رانندگى نیلوفر که 10 سال به عنوان مربى، آموزش رانندگى را به بانوان عهدهدار بوده است، هماکنون در آموزشگاه خود با دو شیفت کارى پذیراى هنرجویان و علاقهمندان این رشته مىباشد.
وى تلاش و تکریم اربابرجوع را مهمترین دلایل موفقیت خود در این راه معرفى مىکند و مىافزاید: «آموزش رانندگى به بانوان حوصله و صبر فراوانى مىخواهد که تنها در سایه جذب مربیان ماهر و توانمند محقق مىشود و ما با جذب چنین نیروهایى این امکان را به راحتى در اختیار بانوان قرار دادهایم.»
خانم «مریم گودرزى» یکى از مربیان این آموزشگاه که علاقه به رانندگى، او را به این کار وا داشته است با اظهار رضایت از مدیریت صحیح و مطلوب مسئول آموزشگاه، اظهار مىدارد: «در آغاز هر کار سختىها و موانع بسیارى وجود دارد که صبر و بردبارى آنها را مرتفع مىسازد. به طور مثال زمان ورودم به این آموزشگاه پدرم که یک نظامى بود حساسیت زیادى نسبت به شغل و محل کارم از خود نشان مىداد، اما بعدها این حساسیت رفته رفته کمرنگتر گردید و صورت موجهترى به خود گرفت ولى سختترین بخش کار براى ما آموزش به افراد ناشى و نابلد مىباشد به طورى که 70 درصد از بانوان هنرجو و متقاضیان در همان دفعه اول قبول مىشوند و 30 درصد باقىمانده که از پشتکار کافى برخوردارند اما استعدادهاى لازم را ندارند، در دفعات بعدى و با تمرینات و آموزشهاى بیشتر به قبولى دست مىیابند.»
طبق گفته مسئول آموزشگاه، متأهل بودن، داشتن مدرک تحصیلى دیپلم و گذشت دو سال از تاریخ صدور گواهینامه، مهمترین شرایط جذب مربیان براى این آموزشگاهها مىباشند که البته نداشتن سوء پیشینه و بیمارىهاى خاص نیز در جاى خود حایز اهمیت هستند.
نگاهى گذرا بر این گونه فعالیتها و تلاشهاى افراد شاغل در آن، در جهت حفظ و تأمین امنیت و آرامش بانوان جامعه، اگر چه مىتواند ترسیمگر افقهاى روشنى براى ما باشد، اما صرفاً نمىتوان به استناد یک یا چند انگیزه محدود، بىتوجه به ساختارهاى ریشهاى جامعه حضور زنان را در چنین مشاغلى توجیه ساخت خاصه اینکه هنوز عرصههاى بسیارى از حضور فعال و مؤثر زنان تهى مانده، مشاغلى همچون آتشنشانى، امداد جادهاى، پلیس و ... که جذب نیروهاى زن در آنها شرایط مطلوبترى را به ارمغان مىآورد. مشروط بر اینکه قبل از هر گونه بسترسازى، جذب و تشویق بانوان، ضرورتها، بایدها و نبایدها و حد و حدود این مشاغل تعریف شود و هیچ گونه نقطه ابهامى در آنها براى ایفاگران این مشاغل و دیگر افراد جامعه باقى نماند.
اگر چه رفع مشکلات و موانع و تغییر نگرشها باعث شده با حضور در برخى میادین و عرصهها فضاى سالمترى براى فعالیت زنان فراهم شود، اما این در حالى است که در برخى زمینهها حضور همین زنان چندان ضرورى نمىنماید هر چند جمع کثیرى از زنان چنین مشاغلى را تجربه کرده و مىکنند. به طور مثال در مقوله رانندگى آن هم رانندگى وسایل نقلیه سنگین نظیر کامیون، اتوبوس و ... یا تعمیر این گونه خودروها حضور زنان چندان توجیهى ندارد و نقش آنان در این زمینه تأثیرات خاصى بر مسئولیتها و وظایفشان در جامعه نخواهد داشت و از نقش و وظایف مهمى چون مدیریت خانه و تربیت فرزند و تقویت فضاى مناسب و مساعد زندگى باز مىدارد.
متأسفانه امروزه رقابت میان زنان و مردان موجب شده است که عدهاى بدون مصلحتاندیشى حضور زنان را در تمامى زمینهها امرى لازم و ضرورى تلقى کنند، حال آنکه شأن و جایگاه والاى زن در جامعه برخى توقعات را برنمىتابد. پس به جاست که سازمانها و نهادهاى مربوطه در امور زنان به ویژه مراکز تحقیقاتى، در خصوص جایگاه زنان و فعالیتهاى اجتماعى آنان و همچنین بایدها و نبایدهاى این عرصه بیش از پیش توجه کنند و ضمن تعیین حد و مرزها با توجه به نگرش اسلام و جامعه ایران به زنان، در خصوص رفع قوانین دست و پاگیر و نگاه غلط خردهفرهنگها براى ایجاد زمینه بیشتر و مؤثرتر زنان در جامعه کنونى تلاش کنند.
)