سرود فردا

نویسنده


 

سرود فردا

فاطمه نیازى‏

احمد باقریان - جهرم‏

برادر ارجمند، فصلنامه «فرهنگ کوثر»، «پیام غدیر» و «نگرشى کوتاه به مرکز نشر علوم اسلامى در جهان»، هدایاى گرانسنگ شما، قطعاً مفید و مثمر ثمر خواهد بود و از این بابت سپاسگزار شما هستیم.
در بخش آثارتان، قصیده «اى آسمان» از نظر وزن نیاز به بازسازى دارد. همچنین عباراتى از قبیل «یک قطره‏اى» (به کار بردن دو علامت نکره قبل و بعد از اسم) در مقابل ترکیب‏هاى: «برف پیرى، چاه فنا و ابر فتوت» ضعیف به نظر مى‏رسد. با این حال، این قصیده با رفع نواقص - به پشتوانه مضامین عالى - جوهره یک شعر کامل را دارا است.
در «گیتى قاتل»، قافیه مصراع دوم با شکوه وزن فاعلاتن و ساخت سنت‏گراى واژه‏هاى پیش و پس همخوانى ندارد. به نظر مى‏رسد در مصراع:
هست غرقاب فنا از بحر من خلد برین‏
به جاى واژه «بحر»، باید «بهر» (به معناى براى) گذاشت تا سیاق کلام حفظ شود.

«بزم جنون»، بى‏عیب‏ترین شعر این مجموعه است. نگرش فلسفى با چاشنى شکایت از ناپایدارى روزگار و فریاد بیدارباش - که روح غالب آثار شماست - بیت‏ها را در مسیرى از قبل پیش‏بینى شده، همپاى معنا قرار داده و چنین پیداست که مصراع پایانى، شکل تکامل‏یافته واژه‏هاى این شعر است و «شعر جنون» نقش کامل‏کنندگى را ایفا مى‏کند.
غزل «ماه درخشان محمد(ص)» را مى‏توان شعرى کامل نامید؛ هر چند کمرنگ نوشتن، خواندن سه بیت پایانى را مشکل کرده است و از این جهت قابل استفاده نیست. در همین فرصت از شما و سایر مخاطبان دعوت مى‏کنیم اشعارتان را با محوریت حضرت محمد(ص) براى ما بفرستید تا در سالى که به نام مقدس ایشان مزین شده است، استفاده شود. پیروز باشید.

سیدسیف‏الدین سید موسوى (آذر)

برادر گرامى، قصاید شما «در مذمت خطاکارى و اشتباه» و «مذمت نیرنگ» فخیم و استواراند اما در این شماره نمى‏گنجند و استفاده از آنها را به فرصتى مناسب موکول مى‏کنیم. منتظر سایر آثارتان هستیم.

ابوالفضل صمدى رضایى (کیانا) - مشهد

برادر گرامى، مثنوى «ستاره 5» ترانه‏اى است که ابهام «نبض آب» و «از ستاره تا شب» در کنار واژه‏هاى ساده و بى‏تکلف و گاه خالى از تصویر! خواننده را با علامت سؤال بى‏جواب روبه‏رو مى‏کند. در بیت شش سروده‏اید:
من از ستاره تا شب، نقش تو رو کشیدم‏
تو این شباى خسته، عکس تو رو کشیدم‏
گویا فراموش کرده‏اید، «تو رو کشیدم»، ردیف است و «نقش» و «عکس» اشتباهاً در جایگاه قافیه به کار رفته‏اند. در حالى که هیچ سنخیتى با اصول قافیه ندارند و این اهمال در شعر شما، باورکردنى نیست.
«ستاره 6» ذوق شما را موفق‏تر ظاهر کرده است. درست مثل این است که این مثنوى، تکمله شعر پیشین باشد؛ با همان بافت، محتوا و مضمون‏پردازى.
«ستاره 7» غزلى است که تمام فراز و نشیب ستاره‏هاى گذشته را به جان خریده و پر فروغ و ممتاز خودنمایى کرده است.
وزن فعلاتُ، فاعلاتن، فعلاتُ، فاعلاتن جامه‏اى فاخر است که بر اندام واژه‏ها پوشانیده شده است و ستاره‏ترین ستاره شما است. سربلند باشید.