آغاز راه همسران جوان
به عقیده بسیارى از فلاسفه و دانشمندان، انسان موجودى مدنى است. به همین دلیل محتاج به پناه و یاور و نیز یارى دلدارى است تا با او معاشرت داشته و در مسیر پرپیچ و خم زندگى، غمخوارش باشد. ازدواج با رعایت اصول و شرایط لازم، استفاده از کمک مشترک را براى دختر و پسر جوان تسهیل مىنماید و به آنها کمک مىکند تا در زندگى فردى و اجتماعى موفقیتهاى بیشترى به دست بیاورند. حال آنکه دختران و پسران جوان مجرد از کمکهاى همسر خود بىنصیب مانده و از بسیارى موقعیتها و فرصتهاى مناسب که در زندگى به وجود مىآیند بىبهره مىمانند. بنابراین امر ازدواج براى زوجهاى جوان امرى ممدوح و پذیرفتنى است به گونهاى که دختران و پسران جوان به محض رسیدن به شرایط و سن ازدواج باید مبادرت به آن کنند. با این وجود آمارهاى نگرانکنندهاى که از اختلافات و جدایىها در میان زوجهاى جوان حکایت دارند نشاندهنده این نکته است که بسیارى از دختران و پسران جوان راه و رسم همسردارى و همسرگزینى را نیافته و ندانستهاند و این بر بزرگترهاى خانواده است که الگوها و نمونههاى موفق را براى زوجهاى جوان نمونه آورده و راه و رسم زندگى آنها را بازگو دارند. علاوه بر این، همسران جوان باید به نکاتى سخت توجه داشته و آنها را رعایت داشته تا زندگىشان در همان آغاز راه دچار تلاطم و تلخى نشود. برخى از این نکات که لازم است دختر و پسر جوان به کار گیرند و آنها را آویزه گوش دارند به ترتیب زیر است:
1- زندگى مشترک عرصه کمال است نه صحنه پیکار. بنابراین یار و یاور هم باشید و سعى نکنید بر همسرتان تسلط یابید. به عبارت دیگر با هم و در کنار هم باشید نه جدا از هم و رو در روى هم! خانواده زمانى موفق خواهد بود که در آن هماهنگى وجود داشته باشد و همه اعضا در یک محفل انس با کمال صمیمیت و شادى زندگى کنند. بنابراین همسران جوان باید از هر نوع رفتارى شامل طعنهزدن، تحقیر و مقایسه کردن همسر با دیگران و ... پرهیز نمایند.
2- از ابراز محبت نسبت به یکدیگر دریغ نورزید. ابراز محبت بهموقع در زندگى مشترک، نشاط و طراوت و علاقه را به دنبال خواهد داشت. این امر فقط لازمه چند روز نخستین ازدواج نیست بلکه با گذشت زمان نهال نوپاى زندگى به درختى تناور تبدیل مىشود که نیاز بیشترى به آبیارى دارد. با ابراز محبت و نشان دادن عشق و علاقه به هم، مىتوان این درخت تناور را براى همیشه بارور و باطراوت نگاه داشت و بر نشاط آن افزود.
3- عاشقانه به هم نگاه کنید. نحوه نگریستن هر یک از ما به دیگرى، به «چگونه بودن ما» بستگى دارد نه به «چگونه بودن او».
شیفتگى زمانى حاصل مىشود که فکر کنید همسرتان فردى باشکوه، ناب، صمیمى، خوشخُلق و خوشبرخورد است. این شیوه نگرش به همسران جوان مىآموزد به جاى اینکه عشق را جستجو کنند، با عشق و محبت به زندگى نگاه کنند.
زبان نگاه، زبان مؤثرى است. شما با نگاه کردن به طرف مقابل به او مىفهمانید به صحبت کردن با وى علاقهمند هستید. حالات نگاه کردن اثر معجزهانگیزى در ایجاد صمیمیت میان زوجین جوان دارد. میل به صمیمیت نه تنها جنبه جسمى بلکه جنبه روانى نیز دارد.
4- وقتى زن یا مرد جوان اشتباه مىکنند، صادقانه و صمیمى اعتراف کنند. صداقت و اظهار پشیمانى و ندامت تنها علاج واقعه است. قبول نکردن اشتباه و نپذیرفتن خطا، اختلافات را دامن خواهد زد.
5- در مطرح کردن مسائل ناخوشایند و نامطلوب سعى کنید خود را هم دخالت دهید. مثلاً به جاى اینکه بگویید «چرا با فلانى این طور برخورد کردى»، بهتر است بگویید: «کاش با فلانى این طور برخورد نمىکردیم.»
6- اگر خطایى از همسر خود مشاهده نمودید، زود از کوره در نروید و سفره دلتان را نزد هر کسى باز نکنید. بخصوص پیش پدر و مادرتان درددل نکنید زیرا این کار موجب سرافکندگى همسرتان شده و امکان آشتى را بسیار ضعیف مىکند.
7- اگر مىخواهید عشق و علاقهتان تداوم داشته باشد، نخست باید بدانید زمان کافى را براى با هم بودن و ابراز محبت کردن اختصاص بدهید. سعى کنید به انگیزه عشق و ازدواجتان بیندیشید؛ با همسرتان در باره نخستین روزهاى آشنایى و دوران خوشِ اولین روزها گفتگو کنید. یادآورى شادىها و رویدادهاى شیرین، هم وجودتان را گرم کرده و هم تازگى و طراوت رابطه شما را با همسرتان حفظ خواهد کرد.
8- انعطافپذیرى یکى از ویژگىهاى مهم براى ایجاد سازگارى بیشتر و سلامت روانى است. با چشمپوشى و نرمش نسبت به برخى رفتارهاى کودکانه و لجبازىها نه تنها مىتوان از تنشهاى بىدلیل پیشگیرى نمود، بلکه مىتوان از همان اول زندگى بنیاد خانواده را مستحکم نمود. زوجهاى جوان باید به خاطر داشته باشند که مسائل و موارد اختلاف و یا اختلافبرانگیز را براى رسیدن به یک دیدگاه مشترک طرح نمایند، نه به تکرار و تثبیت کدورتها و دشمنىها.
)