نویسنده

 
به بهانه آنچه در هفته‏هاى اخیر بر زنان و کودکان لبنانى گذشت‏

گفتگو با خانم فاطمه هاشمى‏ دبیر کل اتحادیه سازمان‏هاى غیر دولتى زنان مسلمان‏
چاره کار؛ آگاهى، هماهنگى و ارتباط

فریبا ابتهاج‏

زنان و جنگ‏

هر بار که نام «جنگ» گوش‏ها را مى‏آزارد و دل‏ها را مشوش و محزون مى‏کند باید بدانیم و مى‏دانیم که به زودى شاهد بیشترین و بدترین آثار آن بر زندگى زنان و کودکان خواهیم بود. اگر چه براساس همه توافقات بین‏المللى آتش جنگ نباید شامل حال غیر نظامیان شود. اما این اتفاق هر بار چهره زشت خود را مى‏نمایاند و نشان مى‏دهد که متأسفانه بسیارى از عهدنامه‏هاى بین‏المللى تنها اوراق بى‏پشتوانه و بایگانى شده تاریخ به شمار مى‏آیند. چنانچه از حدود 60 سال پیش که سازمان ملل متحد براى پیشگیرى از درگیرى‏هاى مسلحانه و در پى دو جنگ خانمانسوز جهانى تشکیل شد، دنیا در مجموع فقط سه دقیقه و سیزده ثانیه از خونریزى و ویرانى جنگ در امان بوده است.
در این میان چنانچه اشاره شد زنان و کودکان در مراحل مختلف به گونه‏هاى متفاوت زیر بار آسیب‏هاى ناشى از جنگ کمر خم مى‏کنند و بسیارى از آنها اگر زنده بمانند هرگز به یک زندگى طبیعى - که حق انسانى ایشان است - باز نمى‏گردند. زنانى که آسیب‏هاى روانى دورى یا فقدان همسران، پسران و برادران خود را تحمل مى‏کنند، زنانى که پیکرهاى پاره و سوخته فرزندان‏شان را از زیر آوارها بیرون مى‏کشند، زنانى که تحت تجاوز و سیاست‏هاى نسل‏کشى قرار مى‏گیرند و زنانى که تا پایان عمر معلولیت‏هاى جسمى و روانى جنگ را با خود همراه خواهند داشت، اما همواره صدایشان در پسِ غوغاسالارى جنگ‏طلبان و قدرت‏پرستان چون «فریادى زیر آب» است.
در ماههاى اخیر یک بار دیگر مناقشه میان لبنان و رژیم اشغالگر فلسطین یا به تعبیر بهتر درگیرى میان مقاومت اسلامى و توسعه‏طلبى آمریکا و صهیونیزم، تصویر دردناک این فریاد و تظلم را به جهانیان نمایاند؛ فریادى که دیده مى‏شود اما هرگز شنیده نمى‏شود!
مقاومت افتخارآمیز حزب اللَّه و مردم لبنان در برابر آمریکا و اسرائیل متجاوز برگ روشن و ماندگارى در کتاب ظلم‏ستیزى و جهاد مسلمانان به ویژه شیعیان مى‏باشد. حملات وحشیانه غاصبان فلسطین به لبنان و شهادت صدها زن و کودک، اعتراضات گسترده بین‏المللى را در پى داشت. این اعتراضات در سطح مردمى به شکل راهپیمایى‏ها و صدور بیانیه‏ها حجم قابل توجهى از اخبار رسانه‏ها را به خود اختصاص داد که اگر چه در جاى خود اعلام همدردى و تلاش براى رفع ستم است، اما میزان تأثیرگذارى آنها نشان مى‏دهد با توجه به وضعیت جهان امروز مى‏بایست در اندیشه گسترش توان و کارآیى این اعتراضات بود.
تجربیات نشانگر آن است که دو شاخص در افزایش میزان تأثیر اعتراضات و حرکت‏هاى مردمى براى احقاق حق افراد یا گروهها، نقش مهمى را ایفا مى‏کند. این دو شاخص یکى وجود تشکیلات و فعالیت شبکه‏اى و دیگرى تعیین مخاطب و تلاش براى تأثیرگذارى بر کانون‏هاى تصمیم‏ساز است.

بیانیه اتحادیه سازمان‏هاى غیر دولتى زنان مسلمان‏

با توجه به این دو شاخص، در میان گروهها و تشکل‏هایى که طى هفته‏هاى اخیر به جنایات صهیونیست‏ها علیه زنان و کودکان لبنانى اعتراض کردند «اتحادیه بین‏المللى سازمان‏هاى غیر دولتى زنان مسلمان» را در نظر گرفتیم تا ضمن پرداختن به اصل فاجعه‏اى که رخ داد، بر ضرورت بهره‏مندى زنان از راهکارها و ابزارهاى با نفوذ و مؤثر براى بیان نظرات خود تأکید کنیم.
این اتحادیه طى بیانیه‏اى که در هفته دوم درگیرى‏ها منتشر کرد با اشاره به حملات وحشیانه رژیم اشغالگر قدس به کشور لبنان در فضایى آکنده از سکوت مجامع بین‏المللى و عربى، خاطرنشان ساخت که این حملات با دهها هزار آواره، صدها شهید و زخمى، نابودى زیرساخت‏ها، ویرانى ساختمان‏ها و منازل مسکونى، قطع شریان‏هاى حیاتى سوخت، آب آشامیدنى و راههاى ارتباطى، مردم بى‏پناه آن کشور را با یک فاجعه انسانى تمام عیار روبه‏رو کرده است.
در این بیانیه با اشاره به اقشار آسیب‏پذیرى مانند سالخوردگان، زنان و کودکان که بیشترین صدمات را متحمل شده‏اند، آمده است: غرب به رهبرى آمریکا که داعیه تلاش براى برقرارى صلح و آرامش، دموکراسى و حقوق بشر را در عرصه بین‏المللى دارد نه تنها در برابر این جنایات سکوت اختیار کرده بلکه با اعمال نفوذ در سازمان ملل و جامعه جهانى راه را بر هر گونه اقدام براى آتش‏بس سد و با حمایت‏هاى سیاسى، مادى، تسلیحاتى و معنوى به رژیم صهیونیستى عملاً مسئولیت خود را در این جنایت تاریخى سنگین‏تر کرده است.
اتحادیه بین‏المللى سازمان‏هاى غیر دولتى زنان مسلمان در بیانیه خود ضمن محکوم کردن این حملات و حمایت از مقاومت اسلامى در لبنان، از همه محافل بین‏الملل و سازمان‏هاى غیر دولتى، کشورهاى اسلامى و عربى، آزادى‏خواهان و زنان جهان خواست تلاش خود را براى پایان دادن به این فاجعه انسانى که زنان و کودکان اولین قربانیان آن هستند به کار گیرند و آحاد ملت لبنان، گروهها، شخصیت‏ها، احزاب سیاسى و نهادهاى جامعه مدنى را به همبستگى تا دفع تجاوز دعوت کرد.
این اتحادیه همچنین کشورهاى اسلامى، سازمان‏هاى خیریه و نیکوکاران را به کمک‏رسانى و تأمین نیازهاى مردم لبنان فرا خواند.
بیانیه اتحادیه سازمان‏هاى غیر دولتى زنان مسلمان پس از انتشار بلافاصله از سوى دبیرخانه آن، که در تهران مستقر است براى سران کلیه کشورهاى اسلامى، سازمان ملل متحد و مجامع بین‏المللى مرتبط ارسال شد.

گفتگو با دبیر کل اتحادیه‏

همین اقدام، سبب‏ساز گفتگویى با سرکار خانم «فاطمه هاشمى» دبیر کل اتحادیه مذکور بود تا ضمن آشنایى با سابقه این تشکل، موضوعات مربوطه نیز مورد بحث قرار گیرد.
خانم هاشمى مؤسس انجمن همبستگى زنان است. مرور خاطرات حضور پر رنگ این تشکل در چهارمین کنفرانس جهانى زن در سال 1374 در چین، آغازگر گفت و شنود ما بود و البته پاسخ اولین سؤال:

اتحادیه سازمان‏هاى غیر دولتى زنان از چه سالى و با چه انگیزه‏اى تشکیل شد؟

پس از بازگشت از چهارمین کنفرانس جهانى زن احساس شد که زنان مسلمان در کشورهاى اسلامى و غیر اسلامى مى‏بایست بتوانند در ارتباط و هماهنگى با یکدیگر امورات خود را پیش ببرند. بخصوص در موضوعات بین‏المللى و زمینه‏هایى چون تصویب اسناد جهانى. همچنین با توجه به اینکه آداب و رسوم و فرهنگ‏هاى مختلف به نام اسلام در کشورها و میان ملل راه خود را مى‏روند و تصویر نامناسبى را از دین و آئین ما ارائه مى‏دهند باید نسبت به قوانین کشورهاى یکدیگر مطلع باشیم و از تجربیات مفید یکدیگر استفاده کنیم. بنابراین انجمن همبستگى زنان در سال 1375 با درک این ضرورت جلسات تأسیسى اتحادیه را آغاز کرد.

اگر در یک جمله بخواهید این اتحادیه را تعریف کنید، چه مى‏گویید؟

اتحادیه سازمان‏هاى غیر دولتى زنان مسلمان تشکلى مستقل و غیر انتفاعى است که براى تقویت فعالیت سازمان‏هاى غیر دولتى زنان مسلمان در سراسر جهان تأسیس شده است.

و در حال حاضر چند سازمان غیر دولتى عضو آن هستند؟

81 سازمان غیر دولتى زنان از کشورهاى مختلف.

در مورد اهداف اتحادیه لطفاً بیشتر توضیح دهید.

زنان مسلمان جهان داراى شرایط متفاوت اجتماعى، فرهنگى و اقتصادى هستند و با توجه به سنت‏ها و تفکرات گوناگون میان آنها از مبانى و اصول اسلامى برداشت‏هاى مختلفى دارند. همین تفاوت‏ها باعث مى‏شود که در بیان مسائل و ارائه پیشنهادها عکس‏العمل‏هاى متفاوتى داشته باشند و این عامل بازدارنده‏اى در ایجاد هماهنگى و همدلى آنها براى مقابله با مشکلات و چالش‏ها در سطح بین‏المللى است. گسترش فعالیت و افزایش تعداد سازمان‏هاى غیر دولتى هم مى‏تواند این روند را تشدید کند، اما با همبستگى و همفکرى تضادها کاهش مى‏یابد.
بنابراین در انجمن به این فکر افتادیم که ایجاد ارتباط و تبادل نظر در تشکیلاتى منسجم را در دستور کار قرار دهیم تا از طریق آن با ایجاد جبهه‏اى واحد از زنان مسلمان جهان هر چه قوى‏تر و با وحدت نظر بیشتر در مجامع بین‏المللى به اهداف پیش‏بینى شده در خصوص ارتقاى نقش زنان مسلمان در توسعه اجتماعى دست پیدا کنیم.
به طور مشخص بهبود وضعیت زنان براساس اصول و تعالیم اسلامى، افزایش آگاهى، تبادل اطلاعات و تجربیات، تقویت توانایى زنان براى ایفاى مسئولیت در عرصه مذهبى، اجتماعى، اقتصادى، سیاسى و فرهنگى و احترام به حقوق زنان مسلمان از اهداف ما بوده است.
همچنین طرح دیدگاههاى اسلام در محافل بین‏المللى و تأکید بر ارزش‏هاى اسلامى و تقویت سازمان‏هاى زنان مسلمان و تشویق مشارکت و حضور آنان در مجامع منطقه‏اى و جهانى را در نظر داشته‏ایم.

ساختار اتحادیه به چه صورت است؟

اتحادیه شامل چهار رکن است؛ کنگره یا مجمع عمومى، کمیته اجرایى، دبیرخانه و سازمان‏هاى عضو که تا کنون دو بار موفق به برپایى کنگره و چهار بار تشکیل کمیته اجرایى شده‏اند. هر شش ماه یک بار هم خبرنامه‏اى منتشر و براى اعضا ارسال مى‏شود.

فکر مى‏کنید تا کنون در مسیر تحقق اهداف اتحادیه موفق بوده‏اید؟

آن طور که انتظار داشتیم نه. علت آن هم عدم توانایى مالى سازمان‏هاى غیر دولتى است که به رغم علاقه و انگیزه خود آن چنان که مى‏خواهند نمى‏توانند فعال باشند. با این حال تلاش کرده‏ایم و توانسته‏ایم در مواقع لازم به عنوان جمعى از زنان فعال دنیاى اسلام اعلام نظر کنیم. به طور مثال پس از شهادت محمد الدوره کودک فلسطینى، از سازمان کنفرانس اسلامى خواستیم روز شهادت او را به عنوان روز همدردى با زنان و کودکان آسیب‏دیده از جنگ و خشونت اعلام کند که این اتفاق افتاد و اکنون در اسناد سازمان کنفرانس اسلامى پاراگراف و بندى وجود دارد که اول اکتبر به عنوان تاریخ شهادت الدوره روز همبستگى اسلامى با زنان و کودکان قربانى جنگ و اشغال در دنیاى اسلام اعلام شده است.

بنابراین بیانیه اخیر شما موارد مشابه قبلى هم داشته؟

بله. متأسفانه این اتفاقات در دنیاى اسلام طى سال‏هاى اخیر تکرار و تشدید شده و سال‏هاست که شاهد ظلم و ستم به زنان و کودکان مسلمان هستیم. حادثه اخیر در «قانا» درست 10 سال پس از حمله هوایى به صدها زن و کودک سالخورده‏اى رخ داد که در همین شهرک به مقر سربازان صلح سازمان ملل پناه آورده بودند. در آن حادثه هم اگر چه هنوز اتحادیه تشکیل نشده بود ولى از سوى انجمن همبستگى زنان هیأتى براى توزیع کمک‏هاى دارویى و تجهیزات پزشکى، مواد غذایى و وسایل اولیه زندگى به جنوب لبنان اعزام شد که آن زمان با آقاى «هراوى» رئیس جمهور، «رفیق حریرى» نخست وزیر، «نبیه برى» رئیس مجلس و «سید حسن نصراللَّه» رهبر مقاومت اسلامى لبنان دیدار و گفتگو داشتند.
چاره‏اى جز اتحاد، همبستگى، ارتباط و هماهنگى میان مسلمانان نیست و البته این امر نیازمند آگاهى است. نیازمند این است که پیوسته و مداوم کار کنیم، نه اینکه هر گاه اتفاقى رخ داد به صحنه بیاییم و بعد همه چیز فراموش شود. همین حالا هم اگر این جنگ به درازا بکشد به تدریج عادى مى‏شود؛ مثل ماجراى افغانستان و عراق و عکس‏العمل‏ها هم شامل مرور زمان خواهد شد.
امیدواریم این آگاهى و همبستگى تحقق پیدا کند. از فرصتى که در اختیار مجله قرار دادید تشکر مى‏کنیم.
من هم تشکر مى‏کنم و امیدوارم موفق باشید.