نویسنده

 

سرود فردا

فاطمه نیازى‏

احمد باقریان (باقر) - جهرم‏

برادر ارجمند، «کار شیطان» قطعه‏اى است که دغدغه‏ها و فریادهاى شاعر را از «شبیخون نحس فرهنگى» و نبایدهاى جامعه با زبانى تند بیان مى‏کند. پرداختن به این گونه دردها و مصایب روزگار و نگاه متعهدانه در شعر، یکى از نیازمندى‏هاى زندگى ماست که اگر لطیف و شکوهمند بیان شود، چه بسا گره‏گشا باشد.
در غزل «ماه درخشان محمد»، «اسلام خونین» تعبیر لطیفى براى معرفى مکتب پیامبر رحمت نیست و به نظر نگارنده نیاز به بازنگرى و انتخاب واژه‏اى دگراندیشانه دارد. در بیت پایانى عبارات «عزب» و «محبوب رسوا»، با سیاق کلام غریبه است بنابراین با حذف بیت‏هاى یاد شده و پاره‏اى تغییرات، این غزل را به ساحت مقدس رسول اعظم(ص) تقدیم مى‏کنیم تا عطر یاد و نام‏شان ذهن و زبان و اندیشه‏مان را زینت بخشد.
یکى از نکات قابل توجه در اشعار شما، تنوع قالب است و به نظر مى‏رسد در میان قالب‏هاى گوناگون، قصیده، یکى از محبوب‏ترین است. «اى امید من»، در نکوداشت استاد شفق سروده شده که امید است در فرصتى مناسب و مقتضى به چاپ برسد. پیروز باشید.

ابوالفضل صمدى رضایى (کیانا) - مشهد

برادر ارجمند، همچون گذشته، نوسروده‏هاى شما در فضاى ساده موج نو میان التهاب واژه‏ها در گذر است. یکى از جنبه‏هاى مثبت این نوع شعر، پردازش بى‏ابهام و خالى از تصنع است که خوشبختانه، مضمون در حجم واژه‏هاى تکرارى گم نمى‏شود. «در برهوت یاد» برگزیده این گروه شعر شماست.
غزل «آن مرد در باران مى‏آید» را مى‏توان به دو بخش تقسیم کرد:
الف - افت و خیز وزن که یکى از ضعف‏هاى عمده این شعر است. وقتى مصراع نخست را مى‏خوانیم، حس مى‏کنیم پیش از ردیف واژه یا واژه‏هاى مکملى - به قهر - از همنشینى متوازن گروه کلمات محروم شده‏اند و جاى خالى آنها به خوبى محسوس است:
«حس مى‏کنم یک مرد در باران مى‏آید»
پس با خوب گوش کردن مى‏توان وزن را درک کرد. اگرچه رسیدن به این مهارت به تمرین و تکرار نیازمند است، اما از آنجایى که بى‏وزنى و بى‏نظمى به سرعت چشمگیر مى‏شود و گوش شنوا به توازن واژه‏ها در شعر آن را برنمى‏تابد لازم است همقدم با پردازش مضمون به تکامل وزن بیندیشیم. از این گذشته با مقایسه تعداد و نوع هجاها (بخش‏ها) مى‏توان هموزنى بیت‏هاى یک شعر را دریافت. براى نمونه وزن هجاهاى مصراع نخست و پنجم را علامتگذارى مى‏کنیم تا تفاوت آشکار گردد:
- - v - / - - v - / - - - / - -
- - v - / - - v - / - - v - / -
مى‏بینیم که پس از تقطیع هجایى، در تقطیع به ارکان، در مصراع پنجم به نظمى مى‏رسیم که در مصراع نخست دیده نمى‏شود. (مفعولن، مفعولن، مفعولن، فع).
به جز مصراع یاد شده، مصراع‏هاى نهم، یازدهم و سیزدهم از مشکل وزن مبرا هستند و در بقیه موارد ساز مخالف زده‏اید.
ب - انتخاب واژگان در بهبود کیفیت معنا بسیار تأثیرگذار و گاه حیاتى است؛ به طور مثال در مصراع:
«به سفره‏هامان باز بوى نان مى‏آید»
اگر حرف اضافه «به» تبدیل به «بر» شود، علاوه بر تبدیل هجاى کوتاه به بلند - که ضرورى این وزن است - براى متمم (سفره‏هامان) متناسب‏تر مى‏باشد.
«خوشه‏چین درد» بر وزن غزل قبلى و نمونه کامل آن و سرآمد غزل‏هایتان است. با مقایسه دو غزل، فراز و فرود و سیر کمال به خوبى نمایان مى‏شود گویا «خوشه‏چین درد» با فاصله زمانى «یک تجربه» خلق شده است و غزل نخست در مرحله کالى و تمرین باقى مانده است.
«ایام فراق» حد وسط دو غزل پیشین است و در عین بى‏نقصى در امتداد سیر صعودى شعرهایتان پیش مى‏رود.
موفق باشید.

فریبا امینى - صومعه‏سرا

دوست عزیز، از اینکه بار دیگر شاهد سروده‏هاى شما هستیم، خرسندیم. خوشبختانه شعرهایتان دلنشین‏تر و کامل‏تر شده است. به توصیه‏هاى قبلى عمل کنید. شعر زیاد بخوانید و به رابطه واژه‏ها و شکل گزینش و حتى خلق آنها خوب بیندیشید. حال که علاقه و استعداد شما در شعر نو، معنا یافته است، موسیقى شعر را جدى بگیرید و از آن غافل نشوید تا کلام‏تان جاندار و استوار گردد.
از میان سروده‏هایتان، قطعه زیر بهترین است:
با سکوت چشم‏هایم‏
هم‏آواز شو
شاید صبح را به اینجا بکشانیم‏
به رسم آسمان و زمین‏
یک میهمانى کوچک‏
به صرف هوایى تازه‏
به چشم‏هایم وعده دیدار داده‏ام‏
پشت کدامین حادثه‏
پنهانى‏
ردّ پاى تو پیداست‏
روى پیشانى شب‏
تمام کوچه غرق خواب‏
و من هنوز در هوایت‏
پرسه مى‏زنم.
همیشه شاعر بمانید.