تربیت خانوادگى
امروزه تعلیم و تربیت فرزندان داراى اشکال خاصى شده و ساز و کار جدیدى را طلب مىنماید و این مورد هنگامى که بچهها در مدرسه هستند شکل حساسترى مىیابد.
توجه و رعایت نکاتى که در ذیل مىآید مىتواند از مشکلات روابط والدین با فرزندان و تعاملات فرزندان با جامعه و مدرسه کاسته و محیطى بهتر و آرامتر فراهم آورد.
والدین باید تلاش کنند زمینه را براى پرورش احساسات مثبت و عواطف سازنده نسبت به بچههاى خود فراهم آورند. به آنان ابراز محبت کنند و با زبان و عمل دوست داشتنشان را ثابت نمایند.
والدین تعداد زیادى از قابلیتها و صفات مثبت فرزندان خود را شناخته و به موارد مثبت وجود و شخصیت آنان توجه داشته باشند. در مناسبات با آنان (بخصوص فرزندان بزرگتر) به این ویژگىها اشاره داشته و از صفات برجسته و مثبتشان تعریف و تمجید کنند. با این ترتیب فضاى خانوادگى را به فضایى گرم و صمیمى و آکنده از مهر و محبت تبدیل مىکنند.
والدین نباید بچههاى خود را با دیگران مقایسه کنند؛ چرا که هر بچهاى ویژگىهاى مخصوص به خود دارد و این عمل در روحیه آنها تأثیر بسیار بدى خواهد گذاشت.
والدین مىتوانند تغییرات مثبت رفتارى و پیشرفتهاى فکرى و اخلاقى بچهها را چه در خانه چه در مدرسه در نظر داشته و آنان را به واسطه این پیشرفتها و موفقیتها تحسین و مورد تشویق قرار دهند.
والدین در منزل باید حریم همدیگر را مراعات داشته و بخصوص در حضور بچهها مطالب تنشزا را با سکوت و یا ارائه پیشنهادات مناسب و مثبت به گفتگوهاى سازنده و ثمربخش تبدیل کنند.
زن و شوهر باید خواستههاى فردى خود را در راه تحقق اهداف متعالى زندگى خانوادگى نادیده گرفته و هر کجا مصلحت اقتضا مىکرد انعطاف بیشترى از خود نشان دهند.
با بچهها لجاجت نکنید. بر هر پدر و مادرى فرض است یکدلى، یکرنگى و صمیمیت را جایگزین لجاجت با بچههایش کند.
با بچهها محترمانه و مؤدبانه صحبت و گفتگو کنید و در ارتباط کلامى با آنان از عواطف سرشار و محبت بسیار دریغ نورزید.
به پیشرفت و ترقى و رشد شخصیتى بچههایتان علاقهمند باشید و خود را علاقهمند نشان دهید و زمینه را براى تحقق این امر به هر ترتیب ممکن فراهم کنید.
شرایط روحى روانى و سنى بچهها را بشناسید و به تناسب شرایط آنها در داخل خانه و مدرسه راهنما و کمک آنان باشید.
و سرانجام تلاش کنید با مشارکت همسرتان فضاى خانه را به فضایى بالنده و پویا مبدل کنید. در یک زندگى مشترک خانوادگى، زن و مرد و بچهها، عالىترین سرمایههاى وجودىشان را یعنى روح، قلب، عواطف، احساسات، آرزوها و امکانات خود را به مشارکت مىگذارند. والدین آگاه با قبول همفکرى، همیارى، مددکارى و پذیرفتن تعهدات اخلاقى به همراه فرزندان خود بهترین و عالىترین جلوههاى مشارکت در زندگى داخل از خانه و بیرون از خانه را نشان و به منصه ظهور مىرسانند.
)