کودکان نیاز به بازی دارند

ترجمه: پرنده افشاری

بازی طبیعی­ترین فعالیت برای بچه­هاست. کودکان از طریق بازی خود را نشان می­دهند. دنیای خود را کشف می­کنند و در باره­ی آن می­آموزند. اگرچه ممکن است ما، بازی را فقط در حد سرگرمی، شادی و یک نوع تفریح، برای بچه­ها قلمداد کنیم ولی فعالیتی بسیار مهم برای کودکان است.

از طریق بازی کردن، کودکان، بسیاری از مهارت­هایی را که در بزرگ­سالی به آن نیاز دارند یاد می­گیرند. بازی مهارت­های زبانی و استدلالی کودکان را تقویت کرده، باعث تفکر آزاد و مستقل در آن­ها می­شود و در حل مشکلات به آن­ها کمک می­نماید. بازی کردن، به کودکان کمک می­کند تا بیش­تر بر رفتار خود تمرکز کنند و آن را کنترل نمایند. به­وسیله­ی بازی کردن کودکان به کشفیات مختلفی می­رسند. قضاوت و استدلال کردن را می­آموزند و خلاقیت را فرا می­گیرند و در نتیجه، فرآیند فکری آن­ها در ضمن رشد کردن، بهبود می­یابد.

اخیراً پیش­رفت­هایی اخیراً در تحقیقات مغزی شده که نشان می­دهد  تجارب اولیه فرد، اثر بسیار زیادی در رشد مغز دارد.  بازی کردن، بخش حیاتی این تجارب اولیه است.

بازی نه فقط در کودکان  نشاط می­آفریند بلکه به آن­ها یاد می­دهد دنیای خود را شناخته، جای خود را در آن بیابند. از طریق بازی، در محیطی امن، بچه­ها موفقیت را تجربه می­کنند، نقش­های مختلف را بازی می­کنند و مسئولیت رفتار خود را به عهده می­گیرند و با دیگران ارتباط برقرار می­کنند.

فوائد بازی:

به کودک احساس «قدرت» و «کنترل کردن» می­دهد.

تخیلات کودک را تقویت می­کند.

به او اجازه­ی تحقیق و تکرار کردن می­دهد.

 توجه و دقت او را  بیشتر می­کند.

او را به دل­بستگی­های عمیق­تر  ترغیب می­نماید.

تنش او را کم­تر می­کند.

فعالیت  دل­خواه اوست.

نقش­های گوناگون را تمرین می­کند.

ساختار زبانی او را بهبود می­بخشد.

و از همه مهم­تر باعث «شادی و نشاط» او می­شود.

نکاتی در مورد بازی کردن با بچه­ها

فارغ از کارهای خانه از «بودن با کودک» لذت ببرید. توجه خود را به او معطوف کنید.

با او تماس چشمی داشته باشید و خود را تا سن او پایین بیاورید.

ابتدا گوش کنید، عکس­العمل نشان دهید و سپس پاسخ دهید.

مهارت­های ارتباطی را مدل­سازی کنید.

افکار و احساسات خود را صمیمانه با کودک در میان بگذارید. بچه­ها خیلی زود ریاکاری را احساس می­کنند.

کودک را تشویق کنید تا نظرات خود را هنگام بازی مطرح کند. حتماً گوش کنید و برای آن­چه می­گوید ارزش قائل شوید.

بگذارید بازی را او رهبری کند.

او را با هم­سن و سالان و دوستان دیگرش مقایسه نکنید.

بیش­تر به آن­چه خود انجام می­دهید توجه داشته باشید و کم­تر به این­که او کاری را درست انجام می­دهد یا نه حساسیت نشان دهید.

برای او خاطره بسازید. لحظات شاد و موفقیت­هایی را که به دست می­آورد ثبت کنید.

ابزار بازی باید:

بی خطر و مناسب سن او باشد.

مناسب کاربردهای مختلف باشد.

به اندازه­ی کافی قابل انعطاف و مناسب پیشرفت ذهنی و جسمی او باشد.

مهارت­های کلامی او را تقویت کند.

احساس مثبت «مهارت» را در او ایجاد نماید.

بتواند فعالیت­هایی نظیر همکاری، کمک و سهیم شدن را به او بیاموزد.

فرصت­هایی را جهت حل مسائل فراهم آورد

توجه داشته باشید که برای یک کودک، کار در حقیقت همان بازی کردن است.

منبع: مجله  parent hood   Guly 2009