هاورتیا

هاورتیا

HAWORTHiA

مجتبی ولی شریعت­پناهی

خانواده: لیلیاسه

LiLiACEAE

رویش­گاه اصلی: جنوب آفریقا

به خاطر شباهت زیادی که به کاکتوس­ دارد معمولاً در کنار کاکتوس­ها و سایر گیاهان گوشتی نگه­داری می­شود. ارتفاع این گیاه کوچک و زیبا حداکثر ده سانتی­ متر و گسترش آن پنج سانتی­ متر است.

برگ­های گوشتی و آب­دارش در کنار یک­دیگر به صورت به هم چسبیده قرار می­گیرند.

هاورتیا را می­توانید روی یک میز کوچک یا پشت پنجره­ی آشپزخانه قرار دهید.

اگر نور کافی ندارید با استفاده از چراغ­هایی که به رنگ مهتابی هستند روشنایی لازم را فراهم سازید.

گل­دهی:

در تابستان گل­های خوشه­ای زیبایی به رنگ صورتی، قرمز یا نارنجی می­دهد. گل­ها روی گل­آذین­هایی به طول دوازده سانتی­متر ظاهر می­شوند.

مراقبت­های لازم:

بستر کاشت:

خاک سبک که شامل دو قسمت ماسه و یک قسمت خاک تمیز و ضد عفونی شده باشد مناسب است.

نور:

روشنایی را بسیار دوست دارد. اگر خانه­ی شما کم نور است در فصول گرم حداقل برای مدت دو هفته گیاه را به خارج از ساختمان ببرید تا از نور کافی بهره­مند شود سپس آن را به جای خود بازگردانید.

آب:

به آب زیاد احتیاج ندارد، اجازه بدهید خاک خشک شود بعد از خشک شدن کامل خاک به آن آب بدهید.

گرما:

نسبت به سرمای زمستان حساس است، اما گرما موجب حفظ سلامتی این گیاه می­گردد.

کودهای کمکی:

از اوایل بهار تا اوایل پاییز هر بیست روز یک بار به وسیله­ی کودهای کمکی به صورت محلول، گیاه را تقویت کنید.

ازدیاد:

بهترین روش برای ازدیاد هاورتیا استفاده از پاجوش­های آن است. در بهار با کاشت مجدد پاجوش در مخلوطی از ماسه و خاک آن را تکثیر کنید.س