ازدواج و چالش های فرارو (2)

عوامل مَنِشی

عوامل منشی، عواملی­اند که به حوزه­ی رفتاری دختران و پسران و والدینی که آن­ها را پرورش می­دهند رجوع می­کنند.

رفتار در زندگی اجتماعی بسیار تعیین­کننده است. از آن جایی که رفتار، حاکی از شخصیت درونی افرد است، بروز رفتارهای غیر منتظره و نادرست از یکی از زوجین پس از ازدواج و در اوایل زندگی، احساس ناکامی و سرخوردگی به آن­ها می­دهد.

به بخشی از این عوامل اشاره می­کنیم.

1ـ2 خیال­پردازی­های رسانه­ای

بخش قابل توجهی از رفتارهای نادرستی که با زندگی واقعی تناسبی ندارد تحت تاثیر رسانه­ها شکل می­گیرد. زندگی واقعی دارای خوشی، دل­تنگی، بی­پولی، مهربانی، عصبانیت و به طور کلی فراز و نشیب است. بسیاری از اوقات افراد باید به تناسب موقعیتی که در آن واقع می­شوند تصمیماتی آنی و البته صحیح اتخاذ کنند. اخذ تصمیمات و اجرای آن­ها در فضایی واقعی صورت می­گیرد؛ با آدم­های واقعی. تماس زیاد با رسانه­ها به خصوص تلویزیون، تصاویر واهی و زیادی را جای­گزین دانش­های اصلی جوانان می­کنند. متاسفانه جوانان در عین آن که از زندگی واقعی دور نگه داشته می­شوند و حداقل در 4 سال دوره­ی دبیرستان به بهانه­ی قبولی در کنکور، از تماس با اعضای فامیل و... بر حذر داشته می­شوند و در جریان زندگی و مشکلات والدین قرار نمی­گیرند، وقت­های اضافه­ی خود را مقابل تلویزیون و با مشاهده­ی سریال­های آن می­گذرانند. سریال­هایی که:

1-     به صورت اغراق­آمیزی همه­ی زندگی­های نوپا را غرق در تجملات نشان می­دهد.

2-     مردان را بسیار کم­عرضه و کم­خرد جلوه می­دهد که از اداره و مدیریت کمترین مسئله و بحران در زندگی خانوادگی عاجزند.

3-     مردان را بسیار صبور نشان می­دهد که در مقابل توهین­ها و تحقیرها و حتی پرتاب اشیا هیچ عکس العملی نشان نمی­دهند.

4-     زنان را بسیار زورگو، بی منطق و غیر عاطفی وانمود می­کند.

5-     والدین را کم­عقل و کودکان را آن­چنان باهوش نشان می­دهد که در گفتار پیچیده­ی خود بزرگ­ترها را حیران می­کنند.

روشن است که دختران و پسران (مخصوصا دختران) اولا با رؤیا و خیال وارد زندگی زناشویی می­شوند و همواره گمان می­کنند هر وقت خواستند می­توانند با فریاد زدن و تحقیر کردن، شوهران خود را وادار به انجام خواسته­ها بکنند و پسران نیز همواره گمان می­کنند که این افسانه­ی عاطفی بودن زنان پایان یافته و همه­ی مهربانی­های زنان برای سرکیسه کردن آن­هاست.

2ـ 2 ناتوانی در اجرای نقش­های جنسیتی

از هر یک از مرد و زن انتظاراتی به حسب جنس آن­ها وجود دارد که به آن­ها نقش جنسیتی می­گویند.1

مرد خوب در قبال زن خوب و بالعکس کسانی­اند که از ایفای این نقش­ها به خوبی برآیند. در دین مبین اسلام بعضی از این نقش­ها حقوقی­اند. برای مثال، نان آوری و اداره­ی اقتصادی خانواده نقشی مردانه است که در حقوق اسلامی به مردان واجب شده است. تمکین و رعایت ضوابط زناشویی نیز بر زنان در قبال همسران­شان واجب شده است. نقش­های دیگری هم هستند که بار حقوقی ندارند و فقط در اخلاق اسلامی مردان و زنان به آن­ها تشویق شده­اند. البته این نقش­ها زمینه­های طبیعی و تکوینی دارند ولی ایفای صحیح آن­ها نیازمند آموزش و به خصوص الگوبرداری صحیح در خانواده (نظام آموزشی غیر رسمی) است.

متاسفانه کتاب‌های درسی در نظام آموزشی رسمی، نسبت به آموزش رفتارهای صحیح مردانه و زنانه ساکت هستند. رسانه­ها نیز به بهانه­ی حمایت از حقوق زنان، تصویر درهمی از زنانگی و مردانگی ارائه می­دهند.گاهی زن شاغلی را در یک پست مهم مدیریتی نشان می­دهند که از پختن یک غذای ساده یا تمرکز بر یک کار کوچک خانگی عاجز است. در مقابل مرد را نشان می­دهد که همواره در آشپزخانه با یک پیش­بند آشپزی حضوری فعال دارد و از هیچ اقتدار مردانه برخوردار نیست که حتی برای همان زن محل اتکا و قابل اعتماد باشد. دختران و پسران جوان را نشان می­دهد که با دنیایی از عشق شروع می­کنند و با یک دعوای کوچک از هم جدا می­شوند و زنان و مردان مسنی را نشان می­دهد که گرفتار عشقی ابلهانه و کودکانه­اند. متاسفانه این تصاویر نه چهره­ی واقعی هزاران زن شاغلی است که با تلاشی مضاعف خانه­ای آباد و با نشاط را اداره می­کنند و نه متناسب با مردان کوشا و باغیرتی است که با زحمت فراوان خود از خانواده­ها بی­منت حمایت می­کنند و نه با تصاویر واقعی انسان­های باوقاری سازگاری دارد که سنین بزرگ­سالی خود را با کمال متانت می­گذارنند.

بدیهی است وقتی دختران و پسران آموزش صحیح نبینند و از سوی دیگر با تصاویر متشتت و در هم از نقش­های جنسیتی مواجه شوند، نخواهند منشی صحیح را متناسب با جنس خود در پیش گیرند.

بنابراین لازم است دختران و پسران با نقش­های خود آشنا شوند و به درستی آن­ها را انجام دهند. برای این کار:

1ـ2ـ2 اول باید تلقی درستی از نقش خود داشته باشند.کم­ارزش دانستن نقش و تحقیر آن باعث می­شود فرد اعتماد به نفس کافی و احساس رضایت خود را از انجام نقش بدست نیاورد. این اتفاق بیشتر برای نقش­های خانگی زنان در سال­های اخیر رخ داده است. در دین مبین اسلام کوشش شده علاوه بر بیان فوائد ایفای این نقش­ها برای زنان و خانواده از ارزش اخروی آن­ها به وفور صحبت شود. برای مثال به مواردی اشاره می­کنیم.

خانه­داری: خانه­داری طبق فتوای مشهور فقها بر زنان واجب نیست برای همین زنان می­توانند در ازای انجام کارهای خانه، از شوهر خود مزد دریافت کنند. اگر هم زن قبل از ازدواج خدمت­کار داشته لازم است شوهر برای او خدمت­کار بگیرد. در عین حال انجام امور کلی و جزئی خانه از سوی زن ثواب­های بی­شماری را برای او به ارمغان می­آورد.2

شوهرداری: اصولا همسری نقشی مشترک میان زن و شوهر است ولی شیوه­ی همسرداری و احکام وابسته به آن برای زن و مرد مثل هم نیست. ارزش­گذاری بر شوهرداری، اولین گام برای بهینه کردن این نقش است. ارزشمند دانستن این نقش، به زن و شوهر احساس کفایت می­دهد. روایت شریف نبوی که شوهرداری شایسته را جهاد زن معرفی کرده پس از آن صادر شد که زنی به محضر رسول خدا (ص) شکایت آورد که تمام امور ارزشی مانند جهاد، شهادت، عیادت مریض، شرکت در جماعات از آن مردان است. آن چه در این کلام مورد توجه رسول خدا(ص) بوده از میان بردن همین نگاه است. یعنی ارزشمند دانستن برخی فعالیت­ها به طور مطلق مانند نقش­هایی که اغلب مردان انجام می­دادند و بی ارزش دانستن نقش­های زنانه. برای همین رسول خدا(ص) شوهرداری را همانند جهاد دانستند.

 2- در گام دوم باید شیوه­ی صحیح اجرای نقش­ها آموزش داده شود. دختران و پسران بخشی از این آموزش­ها را به طور تجربی از رفتار والدین خود فرا می­گیرند ولی زمانی که والدین، خود، این نقش­ها را به طور شایسته ایفا نکنند یا عوامل گسست در انتقال فرهنگ و تجارب در این خانواده­ها وجود داشته باشد مانند تلویزیون، اینترنت... پس باید به طور برنامه­ریزی شده و هدفمند این آموزش­ها در جامعه رواج یابند.

آموزش به دختران:

خانه­داری شامل ایجاد نظم، نظافت منزل، پخت و پز، دوخت و دوز، شست­ و شوی البسه و ظروف، و آراستن منزل می­شود. بدیهی است اگر انجام این امور به صورت یک­نواخت باشد ممکن است کسالت­آور گردد ولی اگر یک زن به این امور ابعاد هنری بدهد و در مواردی مانند پخت و پز مهارت خود را افزایش دهد این فعالیت­های ذوق آفرین، نشاط­آور می­گردد. از سوی دیگر انجام تمام این کارها حجم بزرگی از زمان و نیرو را به خود اختصاص می­دهد. البته در حال حاضر بسیاری از این کارها به ماشین یا موسسات همیاری واگذار شده است که از سختی آن کاسته­اند ولی همیاری شوهران در این باره که مستند به زندگی معصومانه­ی حضرت علی(ع) و فاطمه­ی زهرا(س) است، علاوه بر کمتر کردن بار خانه­داری به افزایش الفت و دوستی زن و شوهر و هم­افزایی آن دو کمک می­کند. یکی از ابعاد مهم در خانه­داری مدیریت امور اقتصادی خانواده و تنظیم مداخل و مخارج خانواده است. در دین مبین اسلام حفظ اموال شوهر جزء وظایف زنان شمرده می­شود. این حفظ شامل جلوگیری و خودداری از اسراف و تبذیر، انفاق­های بی­جا و هدر دادن اموال از طریق استفاده­ی نادرست است. این مسئله که خود نوعی حفظ سرمایه است کمک اقتصادی غیر مستقم زن به خانواده به حساب می­آید.

برای چنین مدیریتی لازم است:

- قناعت را ضروری دانسته و منافع آن را به حساب آوریم .

- اسراف و رفتارهای مشابه را حرام بدانیم و از رابطه­ی آن با تضییع دارایی با خبر باشیم.

- چشم و همچشمی (که گاهی با رنگ و لعاب «آبروداری» وجاهت می­یابد) را کنار بگذاریم.

- مخارج ضروری مثل صورت حساب­های اصلی آب و برق... را از ابتدا کنار بگذاریم.

- همواره پولی را برای یک یا دو کار غیر منتظره مانند دادن هدیه­ی عروسی کنار بگذاریم.

- در هر ماه اولویت­های خود را تعیین نماییم. خرید لباس در ماه­های معینی از سال اولویت دارد. با برنامه­ریزی برای پخت و پز، اولویت­های خرید خود را معلوم کنیم.گران شدن یک ماده­ی غذایی مانند گوشت می­تواند ما را وادار به طراحی برنامه­ی غذایی کند که ضمن آن که حاوی پروتئین باشد از تنوع غذاهای غیر گوشتی برخوردار باشد.

شوهرداری: وظیفه­ی اصلی زنان در خانواده طبق شریعت اسلامی، تمکین در قبال همسران است. عمل به دستورات اسلامی درباره­ی روابط زناشویی و استیذان از شوهر برای خروج از منزل تمکین نامیده می­شود. رعایت نکاتی در این باره مهم است.

1‌ـ  باید دانست که در یک رابطه­ی موفق به نیاز جنسی و عاطفی زن و مرد هر دو توجه می­شود یعنی زن به خواست شوهر و مرد به خواست همسر خود باید توجه کند.کافی است هر یک خود را جای دیگری فرض کند تا بداند که توجه به نیاز هر یک در رسیدن به یک نتیجه­ی بسنده و راضی­کننده چه‌قدر اهمیت دارد.

زن و شوهر باید هر دو از عواقب نامطلوب روابط بدون نشاط آگاه شوند. این عواقب جسمی و روانی­اند. آراستگی زنان برای همسران­شان،‌ استفاده از بوی خوش، نظافت و از میان بردن آن چه باعث بی‌میلی شوهر می‌شود، استفاده از زیورآلات - حداقل یک گردنبند - در محدوده­ی تمکین زنان قرار می‌گیرد مگر آن که شوهر خود زن را معاف بدارد.3

زن و شوهر باید بدانند که بخش زیادی از مشکلات و کنش­های زندگی آن­ها که در مواقع دیگر بروز می­کند، ناشی از همین روابط خصوصی است که کمتر کسی فکر می­کند در این باره نیاز به آموزش دارد. تفاوت طبیعی میان عمل­کرد مرد و زن  در این باره، معمولاً  مورد غفلت زن و شوهر قرار می‌گیرد.

2- علاوه بر روابط زناشویی، روابط کلامی زوجین باید بر مبنای احترام و محبت باشد.

3- موقیت­های خشم و ناراحتی ناگزیر برای زن و شوهر رخ می­دهد. در یک رابطه­ی صحیح، قطعا کوشش می­شود موارد آن به حداقل برسد اما در عین حال زوجین همواره باید بهترین عبارات را که کمترین آسیب روانی را در پی داشته باشد برای تعبیر از احساسات منفی­شان در ذهن داشته باشند. مناسب است هر زوج موقعیت­های این چنینی را پیش­بینی کند و خود را با تصور از پیش تعیین شده آماده نماید. مثلا اگر یک زن حدس می­زند که شوهر هنگامی که در گرمای روز یا پس از فشار کاری یا در زمان کم­پولی خانواده به خانه برمی­گردد چه حالتی خواهد داشت باید پیشاپیش موقعیت را تصور کند و خود را برای نشان دادن واکنشی شایسته - حتی در صورت عصبانیت شوهر - آماده نماید. تصور موقعیت به تزریق آرامش کمک شایانی می­کند.

زنان نیز به دلیل تنوع کارهای منزل،  محرک­های عصبی و عاطفی که از سوی بچه­ها هر لحظه دریافت می‌کنند و همچنین به خاطر شدت و سرعت انفعال و حساسیت­های عاطفی­شان در موقعیت­های خشم قرار می­گیرند. شایسته است شوهران نیز در ساعات پایانی روز، در شرایطی که فشار بچه­ها بر مادر زیاد است یا در زمانی که مادر هم خسته از محل کار به خانه مراجعت می­کند کلمات شایسته­ای را برای واکنشی صحیح آماده نمایند.

رسول خدا­(ص) در روایت مفصلی که سفارش‌های خداوند را از قول جبرئیل نقل کردند، فرمودند: «جبریل سفارش می‌کرد همانا برای زنان حقی بر عهده­ی شماست چرا که آن­ها هم فرزندان­تان را حمل می‌کنند و هم شما را به کام می‌رسانند و شما با آن­ها به سرور و آرامش می‌رسید پس بر آن­ها شفقت ورزید و قلب‌های­شان را به دست آورید. آن­ها را مجبور به کاری نساخته و بر آن­ها خشم مگیرید و از دارایی و مالی که بهره‌مندشان ساختید (مهریه) چیزی باز پس مگیرید.»4

مادری: زنان به طور طبیعی مادران خوبی هستند اما گاهی عواملی در اجرای موثر این نقش به دور از افراط و تفریط دخالت می­کند. لازم است دختران به نکاتی چند توجه کنند تا توانایی بالقوه و طبیعی­شان ارتقا یابد و متناسب با نیازهای عصر حاضر، مادری موفق باشند.

- از اظهار محبت بی‌دریغ به فرزندان، در آغوش گرفتن و بوسیدن آن­ها 5 دریغ نورزند. رشد عاطفی کودک وابسته به آن است که بداند در خانواده به صورتی متمایز دوست داشته می­شود.

- در اولین زمان ممکن کارهای کودک را به خودش بسپارد و از وابسته ساختن او به خود پرهیز نمایند.

- طوری عمل کند که کودک او را مرجع دانش و منبع الهام­بخش اخلاق بشناسد.

- از گفت­وگو با فرزندان به صورت گروهی و تک تک در موضوعات متنوع غفلت نکند.گفت­وگوها ضمن افزایش قدرت تکلم، تخیل و تحلیل کودکان، به مادر امکان می­دهد از ضمیر فرزندانش آگاه شود و به کودکان نیز احساس صمیمیت بیشتری می­بخشد.

پسران:

همسری: نقش­های جنسیتی مردان در موقعیت­های همسری، سرپرستی از خانواده، قدرت حمایت از همسر و خانواده و اداره­ی اقتصادی آن است. سرپرستی خانواده نیازمند قدرت مدیریت است. خانواده بافتی متمایز از تجمع­ها و شرکت­های اقتصادی اجتماعی دارد پس، مدیریت آن با جوان­مردی، توان تصمیم­گیری، مشاوره با اعضای خانواده، قوامیت بر همسر در عین مهربانی و ملاطفت، داشتن حرفه و مهارتی که بتواند به اتکای آن از نظر مالی همسر را اداره کند، است. بدیهی است که اتکای یک زن به شوهرش به این توانمندی­ها وابسته است.

مرد در موقعیت همسری باید به نیازهای جنسی و عاطفی همسرش توجه کند. در روایات اسلامی بخشی از مسئولیت بی عفتی زنان بر عهده­ی شوهرانی قرار داده شده که به نیازهای جنسی همسران­شان توجه ندارند.6

علاوه بر این که آراستن شوهر برای زن به مردان توصیه می­شود، باید دانست که این امر هم موجب ازدیاد عفت زن7  و هم باعث افزایش انس و محبت میان آن دو می‌شود چرا که رعایت این دستورالعمل‌ها حاکی از اهمیتی است که زوجین برای یک­دیگر قایلند. امام باقر(ع) در پاسخ مردی که از آراستگی حضرت سوال کرد دقیقاً فرمود: «این کار برای آن است که من همسرم را دوست دارم و برای او خود را می‌آرایم».8

پدری: پدری در خانواده­های بسیاری نقشی بر زمین مانده است. متاسفانه بار مالی خانواده گاهی آن چنان توان سوز می­شود که پدری به نقش اقتصادی فرو کاهیده می­شود. درحالی­که طبق روایات اسلامی خوش­نام سازی، نیکو ساختن موقعیت اجتماعی و تعلیم آداب، از وظایف پدران است.9 پدران برای آموزش نقش­های مردانه منبع مهمی برای پسران هستند و به عنوان جنس مخالف می­توانند با ابراز محبت پدرانه­ به دختران، آن­ها را از توجه به امور نادرست باز دارند. هرچه پدران با دختران صمیمانه­تر رفتار کنند، دختران احساس غنای بیشتری می­کنند.

غیرت­ورزی نسبت به خانواده و نوامیس آن،10 سخاوتمندی و توسعه­ی خانواده،11 و نیز حفظ خانواده از سقوط اخلاقی12 از اوصافی است که نقش پدری مردان را تکمیل می­کند و لازم است پسران توانایی روحی و دانشی برای ایفای این نقش و اوصاف آن به دست آورند.   

3ـ2 ناتوانی در مهارت های ارتباطی

ارتباط، مهمترین بخش زندگی خانوادگی و اجتماعی انسان‌هاست. بسیاری از دستور العمل‌های دینی در راستای تصحیح ارتباطات اجتماعی‌اند. دستور العمل‌های مذکور غالباً پیرامون کنترل زبان هستند. این امر نشان می‌دهد مهارت‌های کلامی از بیشترین تأثیر در سالم سازی روابط میان افراد برخوردارند. کلمات با واقعیت‌ها رابطه دارند و در حقیقت واقعیت‌ها  را می‌سازند. کلام شایسته‌ای که به طور درست و زیبایی ادا شود محبت و احترام ایجاد می‌کند و کلام تند و گزنده‌، نفرت و حقارت ایجاد می‌کند. متأسفانه به دلیل ضعف ارتباط‌های خویشاوندی و عدم حضور نوجوانان و جوانان در جمع‌های خانوادگی، مهارت‌های کلامی آن­ها تقویت نمی‌شود. مهارت کلامی نیازمند فضای گسترده­ی واژگانی در ذهن، قدرت حضور ذهن، پیش­بینی موقعیت، تصور آینده و تصور عواقب و نتایج گفته‌های بد و خوب و کنترل خویشتن از بروز رفتارهای واکنشی  است. منظور از رفتارهای واکنشی رفتاری است که بلافاصله پس از تحریک عصبی انجام می‌شود. به این صورت که زن یا شوهر طرف مقابل خود را با گفتار یا کرداری نادرست، عصبی یا تحقیر می‌کند. حال اگر وی بلافاصله عکس العمل نشان دهد این عکس العمل که چسبیده به عمل و کنش نادرست آن فرد است، خود نیز نادرست و عصبی خواهد بود؛ این رفتار را رفتاری واکنشی می‌نامند. حال اگر فرد توهین شده کمی صبر کند، با ایجاد فاصله می‌تواند رفتاری متفاوت انجام دهد و خود را از سیطره­ی بدی رفتار محرک خارج سازد.

متأسفانه اغلب افراد واژه‌ها و گزاره‌های متنوعی برای تعبیر از حالات و موقعیت‌های مختلف ندارند. برای مثال نمی‌دانند با چه تعبیری خشم خود را نشان دهند که کم ضررتر باشد. با چه تعبیری نشان دهند که غمگین هستند به طوری که طرف مقابل آن‌ها احساس تقصیر و گناه نکند. نمی‌دانند با چه گزاره‌ای بفهمانند که از دست اطرافیان خاطرشان مکدر شده، بدون ‌آن که تعبیر، لطف خود را از دست ندهد و عاری از کنایه و تحقیر باشد؛ حتی نمی‌دانند محبت خود را با چه تعابیری بهتر و جذاب­تر می‌توانند به طرف مقابل برسانند که او احساس مسرت و شوق بیشتری کند. بدیهی است که مردان و زنان با تمجیدهای متفاوتی شاد می‌شوند. یک زن از این که به زیبایی، ‌مهربانی‌ و کدبانوگریش، ستوده شود شادتر می‌شود و یک مرد اگر از جوان­مردی، ‌قدرت بدنی، اقتدار مردانه و حمایتگری‌اش قدردانی شود بسیار مسرور می‌گردد... و این­ها همه احتیاج به مهارت دارد. در این میان پسران مهارت کلامی ضعیف­تری دارند این امر کمی تابع نوع فعالیت‌های طبیعی مغزی است. بنابراین افزایش مهارت‌کلامی پسران یک ضرورت است. بسیاری اختلافات زوج‌های جوان فقط به خاطر همین دلیل ساده است که شوهران نمی‌توانند درد دل کنند و از مشکلات خود بگویند بنابراین متحمل فشار می‌شوند و آن گاه کلمات خشمناک و گاهی دور از ادب برای آن­ها راهی برای تخلیه­ی این فشار می‌شود. دختران نیز هنگام خشم به دنبال گزنده‌ترین کلمات می‌گردند که به طور کامل حاوی تحقیر و توهین باشد! احیای روابط زوجین پس از این گفت­وگوهای غیر دل­چسب و آزارنده کار چندان آسانی نیست.

1. مجموعه مقالات هویت و نقش­های جنسیتی، «نقش­های جنسیتی فریبا علاسوند»، ص226.
2. مهنه احد اکن فی بیتها جهاد المجتهدین انشاالله (نهج الفصاحه، ح2892).

-     ایما امرأه رفعت من بیت زوجها شیئاً من موضع الی موضع ترید به صلاحاً نظر الله عزوجل الیهما و من نظر الله الیه مم یعذّبه (محمد بن علی ابن بابویه، امالی، ص411).

1. 3.    ...ولتطب المرأه المسلمه لزوجها «بحار الانوار، ج10، ص100، ... لا ینبقی للمرأه ان نعطل نفسها و لو ان تعلّق فی عنقها قلاده «محمد بن الحسن الحر العاملی، وسایل الشیعه الی تحصیل مسایل الشریعه، ج2، ص97»
2. حسین نوری، مستدرک الوسایل، ج14، ص253.
3. بهتر است مادران از در آغوش گرفتن پسران بعد از سن 10 سالگی خودداری کنند.
4. محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، ج72، ص102.
5. تهیئه الرجل للمرأه مما یزید فی عفتها، محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، ج76، ص307.
6. همان، ج6، ص480.
7. حق الوالد علی ولده ان یحسن اسئله و یحسن موضعه و یحسن ادبه، کنز العمال، ج45193.

10.  ان الله یحبّ من عباده الغیور (کنزالعمال، ح7070) ... المرأه اذا خرجت من باب دارها متزینه، متعطره و الزواج بذالک راض بینی لزوجها بکل قدم بیت فی النار (بحارالانوار، ج103، ص249) در عین حال معصومین از غیرت ناپسند منع کرده­اند. حضرت امیر در نامه­ی سی و یکم نهج البلاغه فرمودند: از غیرت­ورزی بی­جا بپرهیز زیرا غیرت بی­جا زن پاک را بیمار و ناپاک می­کند.

1. صاحب النعمه یحب ان یوسع علی عیاله، باقر مجلسی، بحار الانوار، ج78، ص335.
2. یا ایهاالذین آمنوا قوا انفسهم و اهلیکم نارا، تحریم، آیه­ی 6.