آیا میدانید کدام دو عضو بدنتان به خودی خود و بدون کمک شما رشد میکنند؟
کدام یک از اعضا هر چند وقت یک بار نیاز به کوتاه شدن دارند تا شما تمیز به نظر برسید؟
یک نکته وجود دارد: این اعضا میتوانند شانه شوند، برس زده شوند، پیچیده و باز شوند، بافته شوند و حتی حالت داده شوند یا این که درخشان و براق شوند و با نقش و نگار زینت داده شوند.
خوب، فکر کردید؟ مطمئنا دانستید که این اعضا چیزی جزء مو و ناخن نمیتوانند باشند.
موها و ناخنهای شما اعضای بسیار مهمی از بدنتان هستند و ضمن آن که کاملاً متفاوت از یکدیگرند، در واقع از مادهی کاملاً مشابهی ساخته شدهاند. این ماده «کراتین» نام دارد که یک پروتئین سخت است و سه وظیفهی مهم برعهده دارد:
علاوه بر ساختن مو و ناخن، کراتین، پروتئینی است که خارجیترین لایهی پوست (قسمتی که شما آن را میبینید) را تشکیل میدهد.
حال که شما دانستید این اعضا از چه ساخته شدهاند، بگذارید از مو شروع کنیم.
مو تقریباً همه جا وجود دارد؟
وقتی شما به آینه نگاه میکنید، اولین جایی که به وضوح وجود مو را میبینید سرتان است! اما واقعیت این است که مو تقریباً همه جای بدنتان را پوشانده است.
تنها قسمتهایی از بدن که مو ندارند، لبها، کف دستها و کف پاهاست.
شما دو نوع مو روی بدنتان دارید.
1. موی ضخیم و کلفت که سرتان را پوشانده و ابروهایتان را تشکیل داده است. این مویی است که به شما کمک میکند دوست مو خرماییتان را در یک جمعیت پیدا کنید یا این که تشخص دهید چه وقت فردی ابروهایش را بالا میدهد.
2. موهای ظریفتری که دیگر قسمتهای بدن را میپوشانند، اغلب مشخص نیستند. این موها نازکتر و در بسیاری موارد روشنتر از موهای سر فرد هستند.
شما گاهی میتوانید موهای نازک روی بازوها و ساق پا را به آسانی مشاهده کنید اما برای دیدن این موها روی بندهای انگشت یا گونه، ممکن است لازم باشد دقیقتر و از جلوتر نگاه کنید. گاهی اوقات احساس کردن این موها سادهتر از دیدنشان است: از خشک بودن نوک انگشتتان مطمئن شوید آن گاه آن را خیلی محکم روی گونهتان بکشید تا موهای نرم را حس کنید یا این که نوک بینیتان را به آرامی لمس نمایید، این جا جایی است که موهای ریز بسیار زیادی میرویند.
این دو نوع مو (ضخیم و نازک) دو وظیفهی کاملاً مشخص برعهده دارند. موهای ضخیمتر روی سر، با گرم نگه داشتن سر و ایجاد ضربهگیر برای سر، شما را محافظت میکنند. ابروهایتان نیز فقط برای تکان خوردن نیستند، آنها عملاً از چشمهای شما مراقبت میکنند. وقتی شما گرمتان است و پیشانیتان از قطرههای عرق پوشیده میشود، قطرههای عرق جایی به جزء پایین رفتن ندارند؛ اگر ابروها وجود نداشتند، عرق مستقیم به داخل چشم میریخت. بنابراین دفعهی دیگر که عرق کردید، خدا را به خاطر این نعمت شکر کنید!
موهای نازکتر روی دیگر قسمتهای بدن باعث میشوند دمای بدنتان تنظیم شود.
وقتی سردتان است و از سرما موهای بدنتان سیخ میشود، این موها بلند میشوند و گرما را نگه میدارند و زمانی که شما عرق میکنید، این موها روی پوست میخوابند تا شما خنک شوید.
مو از کجا میآید؟
مویی که از سرتان، دستتان یا پایتان میروید، در واقع از پوستتان بیرون میآید.
هر مو از یک ریشه شروع میشود؛ جایی در زیر پوست که دستهای از سلولها با هم کراتین را میسازند. ریشه درون یک «فولیکول» است که شبیه یک لولهی کوچک در داخل پوست است.
مو کم کم رشد میکند، از ریشه خارج میشود و از فولیکول بیرون میزند.
رگهای خونی ریز در انتهای هر فولیکول ریشهی مو را تغذیه میکنند تا رشد کند.
اما زمانی که مو در سطح پوست باشد، سلولها دیگر زنده نیستند و مویی که شما روی هر قسمت از بدنتان میبینید، مرده است.
نزدیک هر فولیکول مو یک غدهی چربی وجود دارد. این غدهها با ترشح چربی باعث درخشش مو میشوند و اندکی آن را ضد آب میکنند.
از آن جایی که موی بیرون از پوست مرده است، این چربی تا حدودی مهم است و باعث میشود مو زیبا به نظر برسد و نرمی لازم را به دست آورد.
امروز میروید، فردا میریزد؟
آیا میتوانید حدس بزنید چند تار مو روی سرتان هست؟ 500؟. 200؟ و یا 10000؟ دوباره فکر کنید. این عدد جادویی بالغ بر 100 هزار تار مو است!
هر تار موی سرتان در حدود 2 تا 6 سال رشد میکند سپس چند ماه از رشد باز میماند و مجدداً رشدش از سر گرفته میشود.
اگر مو کوتاه نشود، میتواند تا 5 فوت (حدوداً 150 سانتیمتر) رشد کند. بنابراین اگر این هزاران تار مو دائماً رشد کنند، انبوهی مو خواهیم داشت. این طور فکر نمیکنید؟
چرا ما سری با انبوهی از مو نداریم؟.
به دو دلیل: اول این که مو خیلی آهسته رشد میکند – یعنی تنها 2/1 اینچ در طول ماه. دوم این که هر روز موهای سر میریزد. شما روزانه 50 تا 100 تار مویتان را از دست میدهید و این ضمن شستن مو، شانه زدن، سشوار کردن و یا حتی هنگامی که نشستهاید اتفاق میافتد. هنگامی که رشد مو کامل میشود، میریزد و خیلی زود یک تار موی جدید که از ریشهاش روییده، جایگزین موی ریخته میشود. این چرخهی رشد مو، توقف رشد، ریزش و جایگزینی باعث میشود تعداد موهای سرتان کاملاً حفظ شود.
قهوهای، صاف، مشکی، مجعد
بور، صاف یا سفید، هر کلمهای که به کار ببرید، همگی نوع مو را توصیف میکنند!
نوع و رنگ موی شما به دو چیز بستگی دارد: «فولیکول مویتان» و «ملانین».
اگر شما فولیکولهای بزرگی داشته باشید، شانستان خوب است زیرا موهایتان بسیار ضخیم هستند و اگر فولیکولهایتان کوچک باشند، موهایتان نازک خواهند بود. شاید شما نگران باشید چرا کودکتان موهای بسیار فر و مجعدی دارد در حالی که دیگران موهای کاملاً صاف دارند، ولی بدانید ساختمان فولیکولهای مو، شکل مو را تعیین میکنند
رنگ مو ناشی از ملانین است، مادهای که به پوست و مو رنگدانه میدهد. موهای رنگ روشن، ملانین کمتری دارد. یک شخص مو مشکی یا قهوهای، ملانین بیشتری نسبت به فرد مو بور یا مو قرمز دارد. افراد مسنتر، رنگدانهی ملانین را در موهایشان از دست میدهند و با افزایش سن، موهایشان خاکستری و سفید میشود.
اغلب، رنگ پوست شخص متناسب با رنگ مویش است. به عنوان مثال، خیلی از مو بورها پوست روشن دارند، در حالی که بسیاری از افراد با پوست تیرهتر، موی مشکی یا قهوهای تیره دارند.
اما فراموش نکنید که ژنتیک نیر در این مورد بی تأثیر نیست. معمولاً رنگ موی یک کودک از یکی از والدین یا هر دوی آنها به ارث میرسد.
مراقبت از مو
وجود مو بسیار مهم است؛ ما را گرم یا خنک نگه میدارد، از سرمان محافظت میکند و ...
مراقبت از مو اهمیت دارد و خوشبختانه نگهداری صحیح مو آسان است.
هنگام شست وشوی آن از یک شامپوی ملایم و آب گرم استفاده کنید و به جای ناخنها با استفاده از نوک انگشتان سر را مالش دهید.
بعضی از کودکان دوست دارند از یک نرمکننده استفاده کنند تا از موهایشان مراقبت زیادی به عمل آورند در حالی که بسیاری از شامپوها در ترکیباتشان نرمکننده دارند و هر کدام را که انتخاب کنید مفید است.
اطمینان حاصل کنید که موهایتان را با مقدار کافی آب تمیز آبکشی کردهاید. وقتی موی شما خیس است، آن را با حوله به شدت خشک نکنید. از یک شانهی دندانهدرشت استفاده کنید تا گرههای آن کاملاً باز شوند و از کنده شدن آن جلوگیری شود.
وقتی مویتان خشک است، میتوانید با شانه زدن یا سشوار کردن آن، مو را سالم نگه دارید. گرههای مو را به شدت باز نکنید و خیلی محکم و زیاد مو را شانه نزنید.
اگر تمایل دارید موهایتان را ببافید یا دم اسبی کنید، مطمئن شوید که آنها را خیلی محکم نبستهاید، زیرا این کار باعث شکنندگی مو و آسیب رساندن به فولیکولها میشود و منجر به عفونت پوست سر میگردد. ممکن است بدانید داشتن موی درخشان و سالم تنها به دلیل استفاده از شامپوها و نرم کنندههای خاص نیست. بلکه به غذایی که میخورید نیز بستگی دارد!
خوردن غذای سالم به داشتن موهای سالم کمک میکند. یک رژیم غذایی مناسب با انواعی از مواد غذایی سالم، سبب میشود که موهایتان بسیار زیبا دیده شوند!
و اما ناخن!
به ناخنهای دستتان نگاه کنید. آیا تمیزند؟ آیا لاک دارند؟ ناخنهای دوستتان چگونهاند؟ آیا عکس برگردان روی ناخنهایش چسبیده است؟ خوب، ناخنهای پای برادرتان احتمالاً نیاز به کوتاه شدن دارند.
هر آن چه افراد با ناخنهایشان انجام میدهند، هر رنگی که به ناخنهایشان میمالند و هر اندازه که بگذارند ناخنهایشان بلند شود، ماهیت موضوع فرقی نمیکند زیرا ناخنها از یک مادهی یکسان به نام کراتین تشکیل شدهاند.
اگر چه ممکن است به نظر برسد ناخنهای دست و پایتان از زمان تولد شروع به رشد میکنند، اما واقعیت این است که تمام ناخنها در زمان جنینی رشدشان آغاز میشود.
ناخن سطح صافی است که رشد آن از 4/1 اینچی زیر آن، جایی که شما ناخن را میبینید، آغاز میشود. این سطح صاف روی رگهای خونی ریز وجود دارد که ناخن را تغذیه میکنند و به ناخنها رنگ صورتی میدهند. زمانی که سلولهای ریشهی ناخن، همزمان رشد میکنند تا کراتین را تشکیل دهند، یک ناخن ایجاد میشود! لایههای کراتین با یکدیگر پیوند میخورند و رشد ناخن به آرامی از ریشه به سمت انتهای انگشتان دست یا پای شما شروع میشود.
در بسیاری از افراد، ناخنها خیلی آهسته رشد میکنند. در حقیقت ناخنهایی که الان میبینید، احتمالاً تا 6 ماه یا 1سال با ناخنهای جدید جایگزین نمیشوند.
بعد از ریشهی ناخن، جایی که ناخن به پوست میرسد، کوتیکول وجود دارد. هر ناخن یک کوتیکول دارد و کوتیکولها از سلولهای کراتینی جدید که ناخن جدید را میسازد، محافظت میکنند.
کوتیکولها میتوانند نرم و صاف یا کمی زمخت و ناصاف باشند و اغلب آنها روی ناخنهای دست راحتتر از ناخنهای پا، دیده میشوند.
خوب، حالا درحالی که دارید دنبال کوتیکولهایتان میگردید، فراموش نکنید که «لانولا» را نیز ببینید. این قسمت یک شکل هلالی با رنگ روشنتر در زیر ناخن است. هر ناخن لانولا دارد اما آن را میتوان به آسانی روی ناخنهای شست دست دید. ناخنها اعضای مهمی هستند زیرا میتوانند نوک انگشتان دست و پا را محافظت کنند. البته با ناخنها میتوان کارهای خاصی را نیز انجام داد: – مثلاً با ناخنهای دست میتوان اشیاء بسیار ریز را بلند کرد.
با ناخنها مهربان باشید
وجود ناخنها ضروری است و بهترین کار آن است که آنها را سالم نگه داریم.
خوشبختانه به آسانی میتوان با ناخنها مهربان بود.
هفتهای یک بار آنها را کوتاه کنید ( و از یک بزرگتر بخواهید در این کار کمکتان کند.) هرگز ناخنها را گاز نزنید یا نشکنید. ناخنها دوست دارند به حال خود رها شوند و گاز زدن یا شکستنشان منجر به عفونت میشود.
هرگز برای کوتاه کردن کوتیکولها، ناخنها را نکنید کوتیکولها عامل حفاظت ناخنها هستند و باید سالم نگه داشته شوند تا وظیفهی خود را به درستی انجام دهند.
اگر شما از مواد شیمیایی استفاده میکنید، حتماً دستکش بپوشید. زیرا بسیاری از مواد شیمیایی باعث سست شدن و صدمه دیدن ناخنهای دست میشوند.
از آنجا که رشد ناخنهای پا به سرعت رشد ناخنهای دست نیست، نیازی به کوتاه کردن هفتگی آنها وجود ندارد. اما در هنگام کوتاه کردن، آنها را صاف و نه منحنی شکل کوتاه کنید به طوری که خیلی کوتاه نشوند.
در صورتی که به ناخنهای دست و پایتان لاک میزنید، برای پاک کردنشان از لاکپاککن ملایم استفاده کنید، زیرا لاکپاککن میتواند ناخنها را شکننده و خشک کند.
منبع:
Rids health