هر وقت خواستگاری برایم میآید، اضطراب شدیدی تمام وجودم را فرا میگیرد، به گونهای که گمان میکند مشکلی دارم. چه کنم؟
اضطراب در ازدواج مانند برخی مسائل مهم دیگر زندگی تا حدی طبیعی است، چرا که مهمترین رخداد زندگی انسان است.
اگراضطراب شما با نشانههایی چون خشکی بیش از حد دهان، عرق کردن شدید دستها، تنگی نفس، تپش شدید قلب و حالت تهوع همراه است، بهتر است افزون بر توکل به خدا و توسل به امامان معصوم(ع) قبل از جلسهی خواستگاری، به روانپزشک مراجعه کنید تا با تجویز آرامبخش، این نشانهها را از بین ببرد. همین نشانهها باعث میشود که خواستگار شما گمان کند بیماری حاد یا خاصی دارید.
اگر اضطرابتان با نشانههای پیشگفته همراه نیست، توکل به خدا، توسل به امامان معصوم(ع)، تلاوت قرآن، ذکر، تنفس عمیق و آگاهی از فرآیند ازدواج - با مطالعهی همین نوشتار - میتواند آرامش لازم را در شما ایجاد کند.
اقدام به ازدواج
گام نخست در خواستگاری
گام نخست در خواستگاری، کدام است و اقدام به چه شکلی پیامدهای منفی دارد؟
گام نخست اصولی در خواستگاری، قرار خواستگاری از طرف مادر1 پسر است که باید پس از تحقیقات اولیه صورت گیرد. لازم است تحقیقات مختصری قبل از جلسهی اول انجام شود تا پس از خواستگاری به علت نبودن ملاکهای اولیهی مورد نظر خانوادهی پسر در دختر، مجبور به گفتن پاسخ منفی نشوند.
خواستگاریهای نسنجیده و پاسخ منفی پسر، آثار روحی نامطلوبی بر دختر میگذارد.
قرار ملاقات با مادر دختر و در صورت فقدان مادر، با کسی که جایگزین او است، گذاشته میشود.
خواستگاری به هر شکلی جز این آغاز شود، پیامدهای منفی خواهد داشت.
خواستگاری پسر از دختر در محیط کار یا تحصیل و یا خیابان، در شأن دختر نیست و خواستگاری دختر از پسر چند مشکل جدی را ایجاد میکند.
خواستگاری مادربزرگ بدون هماهنگی با نوهی خود و خانوادهاش، واقعی نیست و نمیتوان به آن اطمینان کرد.
واسطه کردن عمه و خاله و همسایه، از ترس شنیدن پاسخ منفی درست نیست زیرا ممکن است به طور غیرواقعی (به علت حسادت، خواستگاری دختر برای پسر خود و ...) از طرف دختر به خانوادهی پسر پاسخ منفی بدهند.
قرار ملاقات مادر با دختر در بیرون از منزل، خلاف شأن دختر است.2
اگر مادر مایل است پیش از خواستگاری، دختر را از نظر ظاهری ببیند میتواند بدون اطلاع دختر، او را در محل تحصیل، محل کار، محافل و مجالس و حتی در خیابان از دور مشاهده کند.
در گفتوگوی اولیهی تلفنی برای قرار ملاقات، سوال دربارهی جزئیات لازم نیست بلکه دربارهی مسائل کلی و اصولی از قبیل وضعیت خانواده از جهت اعتقادی و فرهنگی، دربارهی سن، تحصیلات، وضعیت شغلی، شهر محل زندگی و مسئلهی خدمت نظام وظیفه صحبت میشود.
گفتن بیماری حاد یا خاص و ازدواج پیشین، در تماس تلفنی لازم نیست؛ زیرا جزء مسائل خصوصی دختر و پسر است و پس از خواستگاری و در صورت توافق کلی، در پایان جلسهی اول گفتوگو مطرح میشود.
مطلوب این است که مادر دختر – گرچه از قبل با دختر خود از جهت ملاکها و معیارها هماهنگ شده باشد – فرصتی بخواهد تا مسئله را با دختر خود در میان بگذارد و بعد برای مادر پسر وقت ملاقات تعیین کند. این رفتار، همشأن دختر را بالاتر میبرد و هم فرصتی برای تحقیقات اولیه به خانوادهی، دختر میدهد.
رد کردن خواستگاران
مادرم بدون اطلاع من خواستگارانم را رد میکند. آیا این کار درست است؟
در صورتی که هنوز شرایط ازدواج را ندارید (سن پایین، تحصیلات متوسطه و ...) رد کردن خواستگاران بدون اطلاع شما خوب است زیرا خواستگاری نتیجهای ندارد و در صورت آگاه شدن، تمرکزتان در کارها به ویژه درس از بین میرود اما اگر آمادگی ازدواج را دارید، رد کردن خواستگاران دارای شرایط اولیه، بدون دلیل موجه درست نیست.
مادر باید با دختر دم بخت خود کاملا صمیمی باشد و دربارهی مسائل ازدواج با هم به گفتوگو بنشینند. حیا از طرف هر یک از مادر یا دختر، حیای عاقلانهای نیست.
دختر باید ملاکهای خود را برای ازدواج، با مادر در میان بگذارد تا در صورتی که شرایط اولیهی خواستگاری را مناسب و متناسب با شرایط دختر ندید، پاسخ منفی دهد تا کارها به خواستگاری بینتیجه و پیامدهای منفی آن نرسد.
خواستگاری غیررسمی
گاهی مادر، همراه با دختر خود و بدون پسر به خواستگاری دختر میآید. آیا این گونه خواستگاری کردن، توهین به دختر نیست؟
در صورتی که خانوادهی پسر، دختر را دیده و میشناسد، این گونه خواستگاری کردن جایی ندارد و بهتر است به طور رسمی و با پسرشان به خواستگاری بروند.
خواستگاری غیررسمی مادر و دختر بدون پسر، در صورتی است که دختر را ندیده باشد و میخواهد ابتدا او را ببیند تا اگر مورد پسندش قرار گرفت، بار دوم با همسر و پسرش به طور رسمی به خواستگاری بیاید.
توجه داشته باشید که پذیرش دختر از سوی مادر، مانع از مشکلات بعدی خواهد بود.
در این حالت (ندیدن و نشناختن دختر از قبل) که احتمال نپسندیدن مادر و خواهر وجود دارد، همین گونه خواستگاری به نفع دختر است زیرا اگر پس از دیدن دختر رفتند و از آنها خبری نشد (نپسندیدند)، دختر احساس شکست نمیکند؛ چون اولا پسر را ندیده تا دلبستگی ایجاد شود و ثانیا خودش هم این خواستگاری غیررسمی را چندان جدی نگرفته است.
از طرفی مادر و خواهر پسر میتوانند دختر را بدون روسری و یا پوشش باز ببیند3 که به نفع دختر هم است چون زیباییهایش به چشم میآید.
رسول خدا(ص) فرمود:
«اِذا اَرادَ اَحَدُکُم اَن یَتَزَوّجَ امرأهُ فَلیَسأل عَن شَعرها کَما یَسألُ عَن وجهها فانّ الشّعر اَحَدُ الجَمالَینِ؛4 وقتی یکی از شما میخواهد ازدواج کند، از موی دختر بپرسد، همان گونه که دربارهی صورت او میپرسد؛ چرا که نیمی از زیبایی زن، به موی او است.»
خواستگاری تفریحی
خواستگاری برای برخی مادران نوعی تفریح شده، آیا خواستگاری تفریحی درست است؟
برخی مادران بدون مطالعه و بدون تحقیق اولیه، هفتهای دو سه بار به خواستگاری میروند و میخواهند با روش «آزمون و خطا» عروس پیدا کنند و در حقیقت تیری در تاریکی میاندازند.
اگر خانوادهی دختر، بدون تحقیق اولیه و بهراحتی به مادر پسر اجازهی خواستگاری و ملاقات ندهد، خواستگاریهای تفریحی شکل نمیگیرد پس تا حد زیادی، خانوادهی دختر میتواند مانع این گونه خواستگاریها شود.
مادر پسر نیز باید توجه کند که وقتی این گونه به خواستگاری میرود 1. هزینههایی را بر خانوادهی دختر برای پذیرایی تحمیل میکند. 2. وقت خود و خانوادهی دختر را هدر میدهد. 3. فشارهایی روحی را برای دختر و خانوادهاش ایجاد میکند. 4. با پاسخ منفی دختر، اعتماد به نفس پسرش را تضعیف میکند. 5. در صورت پاسخ منفی به دختر، شکستی روحی را در وی پدید میآورد.
1. در صورت فقدان مادر، کسی مانند خواهر بزرگتر، مادربزرگ یا خاله که جای مادر را پر کردهاند.
2. تقاضای ملاقات پسر به وسیلهی پدر دختر در خیابان، پارک یا داخل خودرو قبل از اجازهی خواستگاری، به غرور او لطمه میزند و ممکن است در صورت سر گرفتن وصلت، در زندگی زناشویی عقدهگشایی کند. در صورتی که پدر دختر تمایل دارد پسر را قبل از خواستگاری از نظر ظاهری ببیند، در محیط کار، تحصیل و ... میتواند او را مشاهده کند.
3. پسر و دختر با شرایط خاصی میتوانند بدن یکدیگر را ببینند: 1. قصد جدی برای ازدواج داشته باشند. 2. برای آگاهی از شکل و قیافه و اطمینان از سلامت جسم همدیگر باشد. 3. دیدن در واپسین مرحلهی گزینش رخ دهد. 4. بدون قصد لذت باشد؛ البته اگر پس از دیدن به طور قهری و ناخواسته احساس لذت کردند، اشکالی ندارد. (سید مسعود معصومی، احکام روابط زن و مرد، ص171-174).
4. حسین نوری، مستدرک الوسائل، ج14، ص181.