چند سالی است که ظروف یک­بارمصرف به­صورت خواسته و نخواسته مهمان سفره و زندگی ما شده­اند.

تا چند سال پیش که استفاده از این ظروف هنوز در میان مردم رایج نشده بود، مردم مواد غذایی خود را در کاسه­های فلزی و ملامینی می­ریختند اما امروزه به علت راحتی استفاده از ظروف یک­بارمصرف، تولید این ظروف افزایش یافته است.

سالانه میلیو­ن­ها تن پلاستیک در صنایع بسته­بندی استفاده می­شود؛ موادی که زمان برگشت آن­ها به طبیعت 300 تا 500 سال طول می­کشد.

ظروف یک­بارمصرف «پلی­استایرنی» که به­طور عمده در بازار وجود دارد از «مونومراستایرن» که ترکیبی «آروماتیک» است، تشکیل شده­اند.

استفاده از مواد پلی­استایرنی برای مواد غذایی گرم و داغ، از نظر بهداشتی به هیچ عنوان مناسب نیست چون این ظروف همیشه مقداری استایرن آزاد در ترکیبات پلیمری خود دارند که فوق العاده سمی و سرطان­زاست. زمانی که این ظروف با مواد غذایی گرم و داغ - و به­ویژه چرب - تماس پیدا می­کنند، فرآیند آزاد شدن این مونومر سمی تسریع می­شود.

رنگی کردن این ظروف، علاوه بر انتقال مواد تشکیل­دهنده­­ی لاستیک، سایر مواد افزودنی  شیمیایی را نیز به داخل غذا وارد می­کند و اثرات سوء بیشتری بر سلامت می­گذارد.

با توجه به این که پلاستیک­ها، محیط زیست­ را به محاصره­ی خود درآورده­اند و ظروف پلاستیکی عامل بزرگ­ترین مشکلات زیست­محیطی هستند باید به­دنبال چاره باشیم و از پلاستیک­هایی استفاده کنیم که کمترین آسیب را به محیط زیست بزنند.

ظروف یک­بار مصرف «بیوپلیمری» با پایه­ی گیاهی، قدمت زیادی ندارند، اما اکنون استفاده از آن­ها به­سرعت در حال گسترش است.

زمان برگشت به طبیعت برای ظروف یک­بار مصرف گیاهی پنج تا شش ماه و بدون هیچ آسیب زیست­محیطی است.

این ظروف عاری از هر گونه اثرات مضر و عکس­ العمل­های شیمیایی در تماس با مایعات و غذاهای داغ و مقاوم در برابر حرارت هستند.

با توجه به این که ظروف یک­بارمصرف گیاهی از مواد طبیعی نظیر نشاسته­ی ذرت، سیب­زمینی و گندم ساخته شده­اند و در تولید آن از موم عسل و روغن­های گیاهی، «گلوتن» و «سلولز» - به منظور ایجاد خاصیت پلیمری و آب­گریزی - استفاده شده است، دارای مزایایی هستند: 

*سازگاری با محیط زیست

*عاری از هر گونه اثرات مضر مواد پلاستیکی

*بدون هیچ گونه آثار تخریبی به محیط زیست پس از تجزیه شدن در خاک

*تهیه شده از منابع اولیه­ی تجزیه­پذیر

*عدم وابستگی به مواد اولیه­ی نفتی

*مصرف انرژی کمتر در فرآیند تولید

از عیوب این ظروف می­توان به این نکته اشاره کرد که ممکن است با ریختن مایعات در این ظروف، کمی بوی نشاسته حس شود که به دلیل استشمام همزمان، احساس می­شود که مزه­­ی مایعات عوض شده است. البته این بو اندک است و ممکن است تنها برخی از افراد متوجه­ آن شوند.

برای این که مطمئن شویم که این ظروف سالم هستند باید دقت کنیم تا ظروف، سطح یک­نواختی داشته باشند و هنگامی که جلوی نور گرفته می­شوند رگه­رگه نباشند و تیرگی و لکه­ی سیاه در آن­ها مشاهده نشود.

منابع:

www.hamshahrionline.ir.1

http.//health.jcf.ir .2

www.hakimemehr.ir .3

ttp://fa.parsiteh.com .4