نوع مقاله : نگاه

10.22081/mow.2017.64992

 

فائزه بلندیان

 

شهر سکونت‌گاهی نسبتاً بزرگ و دائمی‌ست. سازمان ملل متحد، شهر را چنین تعریف می‌کند: مکانی با تراکم بالای جمعیت و مرکزیت سیاسی، اداری و تاریخی‌ست که در آن، فعالیت اصلی مردم غیرکشاورزی است و دارای مختصات شهری بوده که از طریق دولتی محلی، اداره می‌شود. در کشور ما عمدۀ مردم، یعنی بیش از هفتادوپنج درصد جمعیت در مناطق شهری زندگی می‌کنند. شهر برای بالندگی و پیشرفت، باید محیط مناسبی برای زندگی شهروندان آماده کند. ما شهروندان هم در قالب نقش و چارچوب مختلفی با شهر تعامل داریم و یکی از قالب‌ها خانواده است. از انواع ارتباط خانواده با شهر، ارتباط در قالب خدمات شهری‌ست.

مسئلۀ خدمات شهری، کاملاً دارای رابطۀ دوطرفه است. از طرفی باید دید که مسئولان شهری چه وظایف قانونی دربارۀ شهروندان دارند و از طرف دیگر مشخص کرد که شهروندان، چگونه می‌توانند به شهر خدمات ارائه دهند. در این پرونده می‌خواهیم با شما، دربارۀ برخی از انواع خدمات شهری که ضروری‌ست صحبت کنیم؛ اما قبل از آن ببینیم خدمات شهری دقیقاً یعنی چه؟

تمامی فعالیت‌های لازم برای ادارۀ شهر، خدمات شهری نامیده می‌شوند.

چهار حیطۀ اصلی خدمات شهری در ایران عبارت‌اند از:

  1. خدمات بهداشت محیط؛
  2. خدمات رفاهی و تفریحی؛
  3. خدمات حفاظتی و ایمنی؛
  4. خدمات حمل و نقل عمومی و ترافیک.

در این شماره تلاش کردیم با نگاهی صمیمی، نقش و وظایف خانواده و متولیان خدمات شهری، در سه حیطۀ اول را بررسی کنیم.