گوش کن، جاده صدا می­زند از دور قدم­های تو را

نوع مقاله : مادرانه

10.22081/mow.2018.66237

مرجان الماسی

 

سفر با بچه‌ها، شاید کمی سخت به نظر برسد؛ ولی اگر بدانیم که چقدر می­تواند برای ما و کودکان‌مان تجربه‌ی جدید و حس تازه به ارمغان بیاورد، همیشه مشتاقش خواهیم بود. گاهی اگر به جاده‌ها نگاه کنیم، می‌شنویم که واقعاً ما را صدا می­زنند؛ گاهی به قصد زیارت، گاهی برای تجدید دیدار با خانواده، گاهی تفریح و گاهی هم تجربه. حیف است به‌خاطر سختی‌اش، دست رد به سینه‌اش بزنیم و محدود شویم به کارهای روزانه و روال عادی زندگی. شاید با کودکان کمی سخت­تر شود؛ ولی اگر فکر کنیم به تجربه­های جدید و اوقات لذت­بخشی که در سفر منتظرمان است، سختی‌اش را با تدابیری ساده می­کنیم و چمدان می­بندیم و راهی می­شویم.

یکی از سختی­های سفر با کودکان، اوقاتی‌ست که در مسیر باید در ماشین یا قطار یا اتوبوس گذراند. اغلب بچه‌ها از این‌که باید یک‌جا بنشینند و فضای آزاد بازی ندارند، زود کلافه می­شوند؛ ولی می­شود با بازی­ها، خوراکی­ها و سرگرمی­های ساده، این اوقات را شیرین، جذاب و به‌یادماندنی کرد. از ابتدای سفر برای این مواقع باید چاره اندیشید. کتاب داستان، کاغذ اوریگامی، مقوا و چسب، چند عروسک کوچک نمایشی و... را در راه همراه داشته باشیم تا به یاری ما برای سرگرمی بچه‌ها بیایند.

گاهی آنان را روی پای خود بنشانیم تا از پنجره کوه، دشت، کویر، جاده و ماشین­ها را نگاه کنند و فرصتی عالی برای گفت‌وگو بیافرینیم. با بچه­های بزرگ‌تر اسم‌بازی کنیم. با معما، لطیفه و داستان، راه را لذت‌بخش و کوتاه کنیم. با بچه‌ها، فستیوال بازی­های جاده­ای راه‌بیندازیم و با هم تابلوها، پیچ­ها، تونل‌ها، کامیون­ها و... را بشماریم و درباره‌ی علائم راهنمایی صحبت کنیم. از خوراکی‌های سالم مثل میوه‌خشک، نان و پنیر، کشک و خلال غافل نشویم.

وقتی کودک‌مان از طولانی‌شدن مسیر کلافه شده، می­توانیم دست‌های کوچکش را در کف دست­های خود بگیریم و با خودکاری، روی سرانگشتان کوچکش شکلک­های خانواده‌ای پنج‌نفره را بکشیم و با آن‌ها نمایش انگشتی بازی کنیم و ماشین را پر کنیم از قهقهه‌هایش.

گاهی بهم‌خوردن برنامه‌ی خواب و خوراک بچه‌ها، آنان را در سفر بهانه‌گیر و کلافه می­کند. اگر از قبل به آن‌ها حق بدهیم که کودک‌اند و ظرفیت‌شان اندک، این شرایط مانع لذت ما از سفر نمی­شود. به سفر، با چشم تجربه نگاه کنیم و از کنار جاذبه­های آن به‌راحتی نگذریم. با گفت‌وگو و هم‌دلی، برداشت کودکان از سفر را غنی­تر کنیم. درباره‌ی طبیعت، آثار تاریخی، زیارتگاه­ها، کوچه و خیابان، فرهنگ، روابط خانوادگی و صنایع دستی هر شهر و حتی یک گل جدید کوچک با هم گفت‌وگو کنیم و لحظات سفر را جذاب و غنی سازیم.