مهارت

پنجره، فکر، زمین، آب، هوا، مال من است...

بررسی راهکارهای کاهش پسماند تر در محیط خانه

سیده زهرا برقعی

خانواده، محور تصمیم گیری های اولیه هر جامعه ای است. یعنی خیلی از مسائلی که بعدها برای جامعه، مسأله‌زاست، می توانست از ابتدا در همان خانواده حل و فصل بشود و به جامعه کشیده نشود. یا اگر به جامعه کشیده شد، خانواده می‌تواند شدت آن را کم کند. یا برای حل آن به دولت و حکومت کمک کند.

در زندگی شهری، آدمها لاجرم با هم در ارتباطند و روی همدیگر اثر دارند. برای همین باید به فکر و مراقبِ همدیگر باشند. یکی از مهمترین مسائلی که ما روی همدیگر اثر می‌گذاریم مسألۀ بهداشت و سلامتی ماست. و یکی از مهمترین معضل های بشریت زباله هاست که می توانند باعث بیماری، آلودگی، از بین رفتن محیط زیست و آسیب به بهداشت محل زندگی او شود. زباله ها با تولید شیرابه های بدبو، میکروبی و آلوده، می توانند مخربترین تاثیرات را روی محیط زندگی، سلامت جسمی انسان و اکوسیستم طبیعی بگذارند. تأثیرات آنها به خاطر وجود پلاستیک و مواد پلیمری و مواد سمی تا سالهای سال ماندگار است و نسلهای بعدی و بعدی هم از بی تدبیری ما آسیب خواهند دید. اما همان طور که گفتیم خانواده واحد اولیۀ جامعه است و می شود جلوی خیلی از مشکلات را از همان ابتدا گرفت. تفکیک زباله و مدیریت زباله و تصمیم گرفتن به استفادۀ کمتر از مواد زباله ساز در زندگی، می تواند منشاء اتفاقات خوبی در آینده باشد و اگر خانواده های بیشتری آگاهانه در این مورد کار کنند، می توانیم به بقاء محیط زیست امیدوارتر باشیم و نسل بعدی سپاسگزار ما خواهند بود.

هر ایرانی هر روز بین 800-700 گرم پسماند تولید می کند. البته نسبت به موقعیت جغرافیایی و میزان درآمد متوسط مردم ایران، این عدد خیلی عجیبی نیست چون سرانۀ تولید اروپاییان، به ازای هر نفر 1100-1200 گرم است. پس فکر نکنید که ایران زباله ی عجیبی تولید می کند. آنچه بد است این است که نوع مدیریت ما بد است و باید اصلاح شود.

شیرابه را بشناسیم

رودخانه هایی که هیچ موجود زنده ای ندارند. چرا؟ چون شیرابه ها از راه های زیرزمینی وارد بستر این رودخانه ها شده اند و آب رودخانه را سمی کرده اند. این آب به هر گیاهی برسد، آن را آلوده و حتی خشک می کند. آبیاری سبزی ها و میوه های ما، و حتی آب آشامیدنی ما از آبی است که از داخل زمین عبور کرده و اگر این زمین توسط زباله آلوده شده باشد، آب هم نهایتا آلوده و سمی می شود. پس سلامت شهروندان مهم است.

یادتان باشد که شیرابه‌ها یک معضل جهانی اند و خیلی از کشورها مثل ژاپن و آلمان تولید کمپوست را از منزل خود شروع کرده اند. پس شما تنها نیستید. با اینکه این کشورها سیستم تفکیک زباله شان پیشرفته است و در تدبیر زباله ها خیلی به فکر هستند، باز هم خانواده ها از مبدأ می خواهند زباله ای اساسا به طبیعت وارد نشود و مسأله در همان خانواده حل و فصل شود. این به نگرش سطح بالای افراد ربط دارد. ما وقتی زبالۀ خود را مدیریت کنیم، به راحتی همان حجم کم را تبدیل به یک مادۀ موثر می کنیم، اما وقتی در حجم بالا توسط شهرداری جمع شود و همه جور زباله ای در آن باشد، مدیریتش سخت تر و هزینه بردارتر خواهد بود و شاید اصلاً بدون مدیریت رها شود.