سینمایی
گنه کرد در بلخ آهنگری
به شوشتر زدند گردن مسگری
در لغتنامه آمده: از این مَثَل، زمانی استفاده میشود که گناه کسی، بر گردن کس دیگری انداخته شود. این مَثَل، مصداق بارز ماجرای هولوکاست است. جریان صهیونیسم با تمام توان سالهاست در پی اثبات این ادعاست که در ماجراهای جنگ جهانی دوم، کشتار دستهجمعی و نسلکشی نزدیک 6میلیون یهودی اروپایی اتفاق افتاده است. چه کسی این جنایت را مرتکب شده؟ هیتلر فرمان آن را صادر کرده و سربازان آلمانی نازی در بازه زمانی سالهای۱۹۴۱ تا ۱۹۴۵ در اردوگاههای اجباری کار، یهودیان را به کام سرازیر کرده است. حالا چه کسانی باید بعد از 80سال تاوان آوارگی و مرگ یهودیان را بدهد؟ مردم فلسطین. فلسطینیها باید شهر و دیار خود را دو دستی تقدیم صهسیونیسها کنند تا هیتلر و سربازان آلمانی نازی تنبیه شوند.
جریان بینالمللی صهیونیسم برای رواج این ادعا، از سینما بهره گرفته است. هنری که اگر کسی بخواهد بزرگنمایی کند و اشک مخاطب را دربیاورد، زودتر موفق میشود. چه کسانی بار این رقّت و جلبترحم را به دوش میکشند، زنان و دختران! در تمام فیلمهایی که برای اثبات ماجرای هولوکاست ساخته شده، از زن و دختربچه استفاده کردهاند که جنس ظریفتری هستند و مرگ و شکنجهشان بیشتر بر بیننده اثر میگذارد. اما اگر همین زن و بچه فلسطینی باشند، دیگر مرگ و بمبباران و آوارگی مهم نیست و میشود سکوت کرد و از کنارش گذشت.