ادب و هنر

چند روایت معتبر درباره فیلم «شهربانو»

از نگاه واقعی به زنان نترسید!

فرشته صدرعرفایی: طبق روال کاری همیشگی‌ام، برای بازی در یک اثر، فیلم‌نامه برایم مهم‌تر از هر عاملی است. فیلم‌نامه «شهربانو» برای من دغدغه‌مندانه و مسئولانه به نظر رسید. این فیلم به مسایل اجتماعی و اقتصادی خانواده می‌پردازد و معضل‌ها و تلنگرهایی را به تصویر می‌کشد که امیدوارم مسئولان را هوشیارتر کند.

امتیاز فیلم‌نامه «شهربانو» نگاه بسیار واقعی به جامعه است. زنان سال‌هاست نقش مهمی در تامین معیشت خانواده دارند و گاهی بار مردان را نیز به دوش می‌کشند. هم‌زمان فرزندان خود را بزرگ و با مشکلات دست و پنجه نرم می‌کنند. وجه بارز این فیلم‌نامه در روایت، شرایط زنانی است که قربانی شرایط اجتماعی و اقتصادی حاکم بر جامعه ناشی از بی‌عدالتی می‌شوند. متاسفانه فقر با خود؛ جرم، جنایت و مصیبت می‌آورد و شهربانو برای اینکه فرزندانش را امن نگه دارد، فریب می‌خورد. ما باید در سینما گاهی درباره چیزهایی حرف بزنیم که از آن می‌ترسیم؛ تقدس‌زدایی و تحلیل کنیم. مریم بحرالعلومی، زنانه برای این فیلم زحمت کشید و مثل شهربانو بار بزرگی را به دوش داشت.

شرایط برای فیلم‌سازان جوان، بسیار ناعادلانه است. هرجا توانسته‌ام به آن‌ها کمک‌ کرده‌ام، چون مدام باید دنبال سرمایه بگردند. مدیران سینمایی بهتر است برای فیلم‌سازان جوان، بیشتر سرمایه‌گذاری کنند.

گلاره عباسی: به‌طور کلی نقش‌های مکمل برای من جذاب‌اند و فیلم‌نامه هم برایم اولویت دارد. دلم می‌خواست قصه «شهربانو» بیش از نقش خودم روایت شود و بازی کنار فرشته صدرعرفایی برایم باعث افتخار بود.

پژمان تیمورتاش (فیلم‌نامه‌نویس): خوشحالم که «شهربانو» ساخته شد، چون دیدم که مریم بحرالعلومی چه‌طور برای ساخت آن به‌اصطلاح پوست انداخت و من شاهد اتفاق‌های این فیلم بودم. ایده این فیلم از کودکی من برمی‌آید، خانواده‌ای که شرایط خوبی نداشتند، در همسایگی‌مان زندگی ‌می‌کردند و بعد از برگشت مادر به جمع، آنجا را ترک کردند. همیشه برایم سوال بود که سرنوشت آن‎‌ها چه شد! مسیر تقدس‌زدایی از همان مادر، من را به سمت نگارش قصه «شهربانو» کشاند. «شهربانو» را بهمن‌ماه برای اولین بار دیدم و جوری تحت تاثیر قرار گرفتم که انگار خودم آن را ننوشته‌ام! این فیلم و نقش شهربانو به‌شدت با بازی فرشته صدرعرفایی معنا می‌یابد و او یک قدم از فیلم‌نامه جلوتر است.

امیریل ارجمند (آهنگساز): مریم بحرالعلومی و خانواده‌اش را 20سال است که می‌شناسم. قبل از ساخت این فیلم، فیلم‌نامه را خوانده بودم و تم کار تا حدی آماده بود. مریم بحرالعلومی دغدغه داشت تا تم آماده باشد. من ساخت موسیقی فیلم را با یک کارگردان انگلیسی آغاز کردم. کارگردان به من گفت فیلمش به‌جز بخش آخر، موسیقی ندارد. در طراحی موسیقی برای فیلم باید عمق صحنه را درک کرد و به آن مسلط بود. با هر نتی که در «شهربانو» ساختم، هم‌زمان با صدرعرفایی ثانیه‌به‌ثانیه در سکانس آخر اشک ریختم. کارگردان هم کمک زیادی کرد، برای استفاده از ساز زنده تاکید داشت و من تا جایی که توانستم کمک کردم.